1. | BUDNY.1574 | (14:22) A tak języki na znak są nie wierzącym, ale niewiernym. (14:23) Lecz prorokowanie nie niewiernym, ale wierzącym. |
2. | WUJEK.1923 | A przetóż języki są na znak nie wiernym, ale niewiernym: a proroctwa nie niewiernym, ale wiernym. |
3. | RAKOW.NT | A tak języki znakiem są, nie tym którzy wierzą, ale niewiernym; a Proroctwo nie niewiernym, ale wierzącym. |
4. | GDAŃSKA.1881 | Przetoż języki są za cud, nie tym, którzy wierzą, ale niewiernym; a proroctwo nie niewiernym, ale wierzącym. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Dlatego języki są znakiem nie dla wierzących, lecz dla niewierzących, proroctwo zaś nie dla niewierzących, lecz dla wierzących. |
6. | JACZEWSKI | Więc obce języki nie są dla wiernego lecz dla niewiernego ludu: tłumaczenie zaś prawd wiarowych w mowie zrozumiałej - dla wiernych jest. |
7. | SYMON | Języki tedy znakiem są nie dla wiernych, lecz dla niewiernych: proroctwo zaś nie dla niewiernych, lecz dla wiernych. |
8. | MARIAWICI | A tak języki nie są znakiem dla ludzi wiernych, ale dla niewiernych; proroctwa zaś nie są dla niewiernych, ale dla wiernych. |
9. | DĄBR.WUL.1973 | Przeto języki nie są znakiem dla wiernych, ale dla pogan, a proroctwa nie dla pogan, ale dla wiernych. |
10. | DĄBR.GR.1961 | Przeto języki nie są znakiem dla wiernych, ale dla pogan, a proroctwa nie dla pogan, ale dla wiernych. |
11. | TYSIĄCL.WYD5 | Tak więc dar języków jest znakiem nie dla wierzących, lecz dla pogan, proroctwo zaś nie dla pogan, lecz dla wierzących. |
12. | BRYTYJKA | Przeto mówienie, językami, to znak nie dla wierzących, ale dla niewierzących, a proroctwo nie dla niewierzących, ale dla wierzących. |
13. | POZNAŃSKA | Dar modlenia się obcymi językami nie jest znakiem dla wiernych, lecz dla niewierzących. Natomiast dar przemawiania z natchnienia Bożego odwrotnie, nie jest znakiem dla niewierzących, lecz dla wierzących. |
14. | WARSZ.PRASKA | Tak więc dar języków jest znakiem nie dla wierzących, lecz dla pogan, proroctwo zaś nie dla pogan, lecz dla wierzących. |
15. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Dlatego języki nie są za znak dla wierzących ale dla niewierzących; a prorokowanie nie jest dla niewierzących ale dla wierzących. |
16. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Języki zatem są znakiem dla niewierzących, a nie dla wierzących. Znakiem dla wierzących, a nie dla niewierzących, jest proroctwo. |
17. | TOR.PRZ.2023 | Zatem inne języki są znakiem czy nie dla wierzących, czy raczej dla niewierzących; a prorokowanie czy nie dla niewierzących, czy raczej dla wierzących, |