1. | PS.FLORIAŃSKI | (7b) A w duchu gniewu twojego sebrały są sie ❬wody❭, (8) zstała jest rzeka ciekąca, sebrały są sie otchłani {albo głębokości} w pośrod morza. |
2. | ZOFII.UWSP.IJP | A w duch❬u❭ gni❬e❭wu twego zgromadziły są sie wody, stała jest woda płynąca, zgromadzeny są głębiny pośrzod morza. |
3. | PS.PUŁAWSKI | (7b) A w duchu rosierdzia twego sebrały sie wody, (8) stała rzeka [rzeka] ciekąca, sebrały sie o❬d❭chłani pośrod morza. |
4. | WUJEK.1923 | A w duchu zapalczywości twojéj zgromadziły się wody: stanęła woda płynąca: skupiły się głębokości w pośród morza. |
5. | GDAŃSKA.1881 | A tchnieniem nozdrzy twoich zebrały się wody; stanęły jako kupa ciekące wody, zsiadły się otchłani w pośród morza. |
6. | GDAŃSKA.2017 | Pod tchnieniem twoich nozdrzy zebrały się wody, cieknące wody stanęły jak wał i głębiny osiadły pośrodku morza. |
7. | CYLKOW | Zadęciem nozdrzy Twoich spiętrzyły się wody, stanęły jako grobla nurty, skrzepły tonie w pośrodku morza! |
8. | KRUSZYŃSKI | Od wichru nozdrzy Twoich wody się wzdęły. Bałwany wałem stanęły, przepaści stwardniały w pośrodku morza. |
9. | MIESES | Gdy zadął gniew Twój, spiętrzyły się wody, nurty stanęły jak grobla i tonie skrzepły w środku morza. |
10. | TYSIĄCL.WYD5 | Pod tchnieniem Twoich nozdrzy spiętrzyły się wody, fale stanęły jak wały, w pośrodku morza zakrzepły przepaści. |
11. | BRYTYJKA | Pod tchnieniem twoich nozdrzy spiętrzyły się wody, Strumienie stanęły jak wał, topiele zakrzepły w sercu morza. |
12. | POZNAŃSKA | Pod tchnieniem Twych nozdrzy spiętrzyły się wody,Bałwany wałem stan Odmęty w morza zastygły łonie. |
13. | WARSZ.PRASKA | Gdy wydasz pomruk gniewu, piętrzą się groźne fale i stają niby murem, znikają przepaści w samym sercu morza. |
14. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Zadęciem Twoich nozdrzy spiętrzyły się wody, nurty stanęły jak grobla, skrzepły tonie pośrodku morza. |
15. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Tchnienie Twoich nozdrzy potrafi spiętrzyć wody, nurty stanęły jak wał, stężały otchłanie w sercu morza! |