« Koh 1:18 Księga Koheleta 2:1 Koh 2:2 » 

Pokaż oryg. numery wersetów
1.WUJEK.1923Mówiłem ja w sercu mojem: Pójdę a rozpuszczę się w rozkoszach i będę zażywał dobra. I widziałem, że i to jest marność.
2.GDAŃSKA.1881Rzekłem ja do serca mego: Nuże teraz doświadczę cię w weselu, używajże dobrych rzeczy; ale i toć marność.
3.GDAŃSKA.2017Powiedziałem w sercu: Niech teraz doświadczę cię w radości, zażywaj więc przyjemności. Lecz to także jest marnością.
4.CYLKOWPomyślałem ja w sercu swojem: Nuż tedy doświadczę cię radością, a rozkoszuj się szczęściem! Ale zaprawdę, i to marność.
5.TYSIĄCL.WYD5Powiedziałem sobie: Niechże doświadczę radości i zażyję szczęścia! Lecz i to jest marność.
6.BRYTYJKAPowiedziałem sobie: Nuże! Popróbuj radości i użyj sobie! Lecz również to było marnością.
7.POZNAŃSKARzekłem sam do siebie: "Pójdźże! Doświadcz wesela i zakosztuj uciechy!" Lecz i to także jest marnością.
8.WARSZ.PRASKAWtedy powiedziałem sobie: Spróbuję się pocieszyć, zacznę zażywać szczęścia. I co? Otóż to także marność!
9.ŚLĄSKIE.TOW.BIB.Więc pomyślałem w swoim sercu: Zatem doświadczę cię radością, rozkoszuj się szczęściem. Ale zaprawdę, i to jest marność.
10.EIB.BIBLIA.2016.LITNastępnie pomyślałem: Dobrze! Spróbuję przyjemności. Przekonam się, czy jest coś warta! Ale i to okazało się marnością.
11.TOR.PRZ.2023I ja powiedziałem w swoim sercu: Przyjdźże! Doświadcz siebie w radości i zakosztuj w szczęściu. Lecz to także jest marnością.