Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | (2:7) Do spodku gór zstąpiłem, zawory ziemskie zamknęły mię na wieki, i wywiedziesz z skazy żywot mój, Panie, Boże mój! | 2. | GDAŃSKA.1881 | (2:7) Zstąpiłem aż do spodku gór, ziemia się zaworami swemi zawarła nademną na wieki; tyś jednak wywiódł z dołu żywot mój, o Panie, Boże mój! | 3. | GDAŃSKA.2017 | Zstąpiłem aż do posad gór, swymi ryglami ziemia zamknęła się przede mną na wieki. Ty jednak wyprowadziłeś moje życie z dołu, PANIE, mój Boże! | 4. | PS.BYCZ.1854 | Ogarnęły-mię wody, aż-do duszy; przepaść otoczyła-mię; porost-morski oplątał-się, około-głowy-mojéj. | 5. | CYLKOW | (2:7) Aż do posad gór zstąpiłem; ziemia - zawory jej zamknęły się za mną na wieki: Aleś wywiódł z otchłani mój żywot, Wiekuisty, Boże mój! | 6. | TYSIĄCL.WYD5 | (2:7) Do posad gór zstąpiłem, zawory ziemi [już] za mną na zawsze. Ale Ty wyprowadziłeś moje życie z przepaści, Panie, mój Boże! | 7. | BRYTYJKA | (2:7) Zstąpiłem do stóp gór, zawory ziemi na zawsze się za mną zamknęły. Lecz Ty wydobyłeś z przepaści moje życie, Panie, Boże mój. | 8. | POZNAŃSKA | (2:7) Zstąpiłem do samych fundamentów gór, do krainy, której zawory zamknęły się za mną na zawsze. Jednak Ty, Jahwe, Boże mój, wywiodłeś mnie żywego z otchłani podziemnej. | 9. | WARSZ.PRASKA | (2:7) I tak poszedłem w głąb aż do gór korzeni i znalezłem się aż na samym dnie ziemi, zaś jej zawory zatrzasnęły się na zawsze za mną. Lecz Ty z grobu wyprowadziłeś mnie żywcem, o Panie [Panie], mój Boże! | 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | (2:7) Zszedłem aż do posad gór; ziemia – jej zawory zamknęły się nade mną na wieki. Ale Ty wyprowadziłeś z otchłani mą duszę, WIEKUISTY, mój Boże! | 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (2:7) Zstąpiłem do podstaw gór. Zatrzasnęły się za mną rygle ziemi - na zawsze. Lecz wyciągnąłeś z przepaści moje życie, PANIE, Boże mój. | 12. | TOR.PRZ.2023 | (2:7) Zstąpiłem do posad gór, zasuwy ziemi na zawsze się za mną zamknęły. Lecz Ty wydobyłeś z otchłani moje życie, Jhwh, Boże mój. |
|