« Psal 39:5 Księga Psalmów 39:6 Psal 39:7 » 

Pokaż oryg. numery wersetów
1.PS.FLORIAŃSKI(38:9) Ale zaprawdę w obrazie przeszedł człowiek a za dar sie troszcze, (38:10) skarbi, a nie wie, komu zgromadzi je.
2.PS.PUŁAWSKI(38:9) A wszako w obrazie przeszedł jest człowiek, ale i za dar sie troszcze, (38:10) skarbi, a nie wie, komu je zgromadzi.
3.WUJEK.1923(39:7) Zaiste, w obrazie przechodzi człowiek, ale próżno trwoży sobą: skarbi, a nie wie, komu to zbierze.
4.GDAŃSKA.1881(39:7) Zaprawdę pomija człowiek jako cień; zaprawdę próżno się kłopocze, zgromadza, a nie wie, kto to pobierze.
5.GDAŃSKA.2017Doprawdy człowiek przemija jak cień; doprawdy na próżno się kłopocze; gromadzi, a nie wie, kto to zabierze.
6.PS.BYCZ.1854(39:7) Zaprawdę, w-obrazie błąka-się-w-około człowiek; zaisté, próżno szumi zgromadza bogactwa, a-nie wié, kto zabierze-je.
7.GÖTZE.1937(39:7) Jak cień porusza się człowiek; napróżno wiele się niepokoi; gromadzi a nie wie, kto to dostanie.
8.CYLKOW(39:7) Zaprawdę, niby widmo błąka się człowiek, tylko dla marności wrzawę czyni, gromadzi a nie wie kto to zabierze.
9.KRUSZYŃSKI(39:7) Zaprawdę, jako cień przechodzi człowiek; zaprawdę, napróżno się kłopocze: gromadzi, a nie wie, kto to zbierze.
10.ASZKENAZY(39:7) Jeno złudnym obrazem jest życie człowieka, marnością jeno hałaśliwe ich zabiegi, zgarnie a nie wiedzą nawet, kto je zbiera.
11.SZERUDA(39:7) Zaprawdę, człowiek przemija jak cień, zaprawdę, napróżno się kłopocze. Gromadzi majątki, a nie wie, kto je weźmie.
12.TYSIĄCL.WYD1(38:7) Jak cień przemija człowiek, na próżno tyle się miota, gromadzi, lecz nie wie, kto je zagarnie.
13.TYSIĄCL.WYD5(39:7) Człowiek jak cień przemija, na próżno tyle się niepokoi, gromadzi, lecz nie wie, kto to zabierze.
14.BRYTYJKA(39:7) Zaprawdę, człowiek przemija jak cień, Zaprawdę, na próżno się miota. Gromadzi, a nie wie, kto to zabierze.
15.POZNAŃSKA(39:7) Jak cień przemija człowiek, na próżno się krząta, gromadzi, a nie wie, kto będzie zbierał.
16.WARSZ.PRASKA(39:7) Zaprawdę, człowiek jak cień przemija; niepotrzebnie czyni tyle zgiełku i skarby gromadzi, które inny weźmie.
17.ŚLĄSKIE.TOW.BIB.(39:7) Zaprawdę, człowiek się błąka jak widmo i tylko z powodu marności czyni wrzawę; gromadzi, a nie wie, kto to zabierze.
18.EIB.BIBLIA.2016.LIT(39:7) Prawdą jest, że przemieszcza się niczym cień, Prawdą - że na próżno się miota. Gromadzi i nie wie, dla kogo.
19.TOR.PRZ.2023O tak, człowiek porusza się jak cień; doprawdy na próżno się martwi; gromadzi, a nie wie, kto to zabierze.