1. | WUJEK.1923 | I weźmiesz wszystko z ręku ich: i zapalisz na ołtarzu na całopalenie, wonność najwdzięczniejszą przed obliczem Pańskiem; bo ofiara jego jest. |
2. | GDAŃSKA.1881 | A wziąwszy to z ręku ich, zapalisz na ołtarzu, na całopalenie, na wonność wdzięczną przed Panem; ofiara ognista jest Panu. |
3. | GDAŃSKA.2017 | Potem weźmiesz to z ich rąk i spalisz na ołtarzu jako całopalenie, na miłą woń przed PANEM. Jest to ofiara spalona dla PANA. |
4. | CYLKOW | I weźmiesz to z ręki ich, i puścisz z dymem na ofiarnicy przy całopaleniu, na woń przyjemną przed Wiekuistym: ogniowa to ofiara Wiekuistemu. |
5. | KRUSZYŃSKI | Weźniesz je następnie z ich rąk i spalisz na ołtarzu nad ofiarą całopalną na wonność przyjemną przed Bogiem: jest to ofiara całopalna dla Boga. |
6. | MIESES | Następnie weźmiesz je z rąk ich i puścisz z dymem na ołtarzu – obok całopalenia na woń miłą przed Wiekuistym; – ofiara to ogniowa przed Wiekuistym. |
7. | TYSIĄCL.WYD5 | Weźmiesz to potem z ich rąk i spalisz na ołtarzu ponad ofiarą całopalenia jako miłą woń przed Panem. Jest to ofiara spalana dla Pana. |
8. | BRYTYJKA | Potem odbierzesz to z ich rąk i spalisz na ołtarzu nad całopaleniem na woń przyjemną przed Panem. Jest to ofiara ognista dla Pana. |
9. | POZNAŃSKA | Potem zabierz to z ich rąk i spal na ołtarzu jako wonną ofiarę całopalenia; wdzięczną wonność przed obliczem Jahwe, ofiarę dla Jahwe przez ogień. |
10. | WARSZ.PRASKA | Potem weźmiesz wszystko z ich rąk i spalisz na ołtarzu jako całopalenie, ofiarę spalania jako woń przyjemną dla Jahwe. |
11. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Potem weźmiesz to z ich ręki oraz razem z całopaleniem puścisz z dymem na ofiarnicy, na przyjemny zapach przed WIEKUISTYM; to jest ofiara ogniowa dla WIEKUISTEGO. |
12. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Potem przejmiesz to z ich rąk i spalisz na ołtarzu, na ofierze całopalnej, jako miłą woń przed PANEM. Ta ofiara będzie ofiarą ogniową dla PANA. |