1. | WUJEK.1923 | I zaś ona: Mawiano więc, pry, w staréj przypowieści: Którzy się pytają, niech się pytają w Abeli: i tak dokonywali. |
2. | GDAŃSKA.1881 | Przetoż rzekła, mówiąc: Powiadano przedtem, mówiąc: Koniecznie pytać się będą w Abelu, a tak się wszystko sprawi. |
3. | GDAŃSKA.2017 | Ona mówiła dalej: W dawnych czasach mówiono: Koniecznie należy radzić się w Abelu – i tak sprawa się zakończyła. |
4. | CYLKOW | I ciągnęła dalej i rzekła: Należałoby najprzód przemówić, mianowicie zapytać się w Abelu, a wtedy by już skończono. |
5. | KRUSZYŃSKI | I rzekła - głosząc: "Na samym początku mówiono tu - głosząc: Niechby się zapytano w Abel, i takby było załatwione. |
6. | TYSIĄCL.WYD5 | I mówiła dalej, co następuje: Od najdawniejszych czasów zwykło się mówić w ten sposób: Trzeba dokładnie zapytać w Abel, i tak niech sprawę załatwią! |
7. | BRYTYJKA | Ona rzekła: Dawnymi czasy mówiono tak: Niech się zapytają w Abel i w Dan, a rzecz dobrze się skończy. |
8. | POZNAŃSKA | Mówiła dalej: - W dawnych czasach mówiono: "Chcąc się poradzić, radźmy się [miasta] Abel" - i tak dochodzono do porozumienia. |
9. | WARSZ.PRASKA | Ona powiedziała: Kiedyś mówiło się, że o radę należy prosić w Abel, i miało się nadzieję, że wszystko pójdzie dobrze. |
10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | I ciągnęła dalej, mówiąc: Przedtem powiadano, mówiąc: Trzeba zapytać w Abelu; wtedy się postąpi w sposób prawy. |
11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Mawiano dawniej tak - ciągnęła kobieta. - Niech koniecznie zapytają w Abel, a to im pozwoli skończyć sprawę. |