1. | WUJEK.1923 | A imię wtórego nazwał Ephraim, mówiąc: Dał mi Bóg uróść w ziemi ubóztwa mego. |
2. | GDAŃSKA.1881 | A imię drugiego nazwał Efraim, mówiąc: Iż mię rozmnożył Bóg w ziemi utrapienia mego. |
3. | GDAŃSKA.2017 | A drugiemu nadał imię Efraim, gdyż mówił: Bóg rozmnożył mnie w ziemi mego utrapienia. |
4. | NEUFELD.1863 | A imię drugiego nazwał Efrajim bo mówił: uczynił mnie Bóg płodnym w kraju nędzy mojéj. |
5. | CYLKOW | A imię drugiego nazwał: Efraim, "gdyż - rozmnożył mnie Bóg w ziemi niedoli mojej." |
6. | KRUSZYŃSKI | Drugiemu dał imię Efraim, "bo Bóg mnie zaopatrzył w kraju utrapienia mego". |
7. | MIESES | Drugiego zaś nazwał „Efrajim”, „ponieważ Bóg rozmnożył mnie [hifrani] w kraju biedy mojej”. |
8. | TYSIĄCL.WYD5 | A drugiego nazwał Efraim, [mówiąc]: Uczynił mnie Bóg płodnym w kraju mojej niedoli. |
9. | BRYTYJKA | A drugiego nazwał Efraim, bo powiedział: Rozmnożył mnie Bóg w ziemi niedoli mojej. |
10. | POZNAŃSKA | Drugiemu dał imię Efraim, gdyż [mówił]: "Bóg uczynił mnie płodnym w kraju mojego nieszczęścia". |
11. | WARSZ.PRASKA | Drugiego syna nazwał Efraim [to znaczy: owocodajny], bo mówił: Bóg pozwolił mi być płodnym w kraju mojego utrapienia. |
12. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | A imię drugiego nazwał Efraim, mówiąc: Bóg mnie rozmnożył na ziemi mojej niedoli. |
13. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Drugiemu zaś dał na imię Efraim, bo - jak powiedział - Bóg sprawił, że wydałem owoce w kraju mej niedoli. |