Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | Kto odrzuca karność, wzgardza duszę swoję: ale kto przyjmuje karanie, panem jest serca. | 2. | GDAŃSKA.1881 | Kto uchodzi ćwiczenia, zaniedbywa duszy swojej; ale kto przyjmuje karanie, ma rozum. | 3. | GDAŃSKA.2017 | Kto odrzuca karność, gardzi własną duszą, a kto przyjmuje upomnienie, nabiera rozumu. | 4. | KRAMSTUCK | Kto porzuca obyczajność, znieważa swą duszę, kto słucha przestrogi, ten nabywa rozumu. | 5. | CYLKOW | Kto przestrogę porzuca lekceważy sam siebie; ale kto przygany słucha nabiera rozumu. | 6. | TYSIĄCL.WYD5 | Kto gardzi karceniem, lekceważy swą duszę, kto słucha upomnień, nabywa bystrości. | 7. | BRYTYJKA | Kto nie zważa na karność, gardzi własnym życiem, lecz kto słucha napomnienia, nabywa rozumu. | 8. | POZNAŃSKA | Kto odrzuca karność, gardzi sam sobą, kto słucha upomnienia, zdobywa mądrość. | 9. | WARSZ.PRASKA | Kto gardzi napomnieniem, sam siebie znieważa, kto słucha pouczeń, zdobywa mądrość. | 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Kto porzuca przestrogę – lekceważy sam siebie; a kto słucha przygany – nabiera rozumu. | 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Kto lekceważy pouczenie, gardzi własną duszą, lecz kto słucha napomnienia, nabywa rozumu. | 12. | TOR.PRZ.2023 | Kto odrzuca karność, gardzi swoją duszą, a kto jest posłuszny upomnieniu, nabywa rozumu. |
|