1. | BUDNY.1574 | I rzucił siedzący na obłoku sierp swój na ziemię, i pożęta (jest) ziemia. |
2. | WUJEK.1923 | I zapuścił, który siedział na obłoku, sierp swój na ziemię, i pożęta jest ziemia. |
3. | RAKOW.NT | I zapuścił on siedzący na obłoku sierp swój na ziemię; i pożęta jest ziemia. |
4. | GDAŃSKA.1881 | I zapuścił ten, który siedział na obłoku, sierp swój na ziemię i pożęta jest ziemia. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Wtedy rzucił ten, który siedział na obłoku, swój sierp na ziemię i ziemia została zżęta. |
6. | JACZEWSKI | I siedzący na obłoku anioł spuścił swą kosę na ziemię i żniwo dokonanem zostało. |
7. | APOKALYPSIS.1905 | I zarzucił siedzący na obłoku sierp swój na ziemię, i pożętą została ziemia. |
8. | MARIAWICI | I puścił, który siedział na obłoku sierp swój na ziemię, i pożęta została ziemia. |
9. | DĄBR.WUL.1973 | A ten, który siedział na obłoku, zapuścił sierp swój na ziemię i zżęte było wszystko na ziemi. |
10. | DĄBR.GR.1961 | A ten, który siedział na obłoku, zapuścił sierp swój na ziemię i zżęte było wszystko na ziemi. |
11. | TYSIĄCL.WYD5 | A Siedzący na obłoku rzucił swój sierp na ziemię i ziemia została zżęta. |
12. | BRYTYJKA | I zapuścił Ten, który siedział na obłoku, sierp swój na ziemi, i ziemia została zżęta. |
13. | POZNAŃSKA | A Siedzący na obłoku rzucił swój sierp na ziemię i ziemia została zżęta. |
14. | WARSZ.PRASKA | Wtedy ten, który siedział na obłoku, zrzucił swój sierp na ziemię i dokonało się żniwo na ziemi. |
15. | KALETA | I zapuścił [ten, który] siedział na obłoku, sierp swój na ziemię i pożęta_jest ziemia. |
16. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Zatem ten, co siedział na obłoku rzucił swój sierp na ziemię i ziemia została zżęta. |
17. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | W odpowiedzi Ten, który siedział na obłoku, rzucił swój sierp na ziemię i ziemia została zżęta. |
18. | TOR.PRZ.2023 | I rzucił ten, który siedział na obłoku, swój sierp na ziemię, i zżętą została ziemia. |