Pokaż oryg. numery wersetów| 1. | PS.FLORIAŃSKI | (13:4) Wszytcy odchylili są sie, w jedno pospołu nieużyteczni są sie uczynili; nie jest, jenże by uczynił dobre, nie jest aż do jednego. (13:5) Grob otworzony gardło jich jest, języki swymi lściwie są czynili, jad źmijowy pod wargami jich. (13:6) Jichże usta złorzeczenia i gorzkości pełna są, rychłe nogi jich ku przeliciu krwie. (13:7) Skruszenie i niezbożstwo w drogach jich i drogi pokoja nie poznali są; nie jest strach boży przed oczyma jich. | | 2. | PS.PUŁAWSKI | (13:4) Wszytcy otchylili sie, pospołu nieużyteczni są sie uczynili; nie jest, jenże by uczynił dobre, nie jest aż do jednego. (13:5) Grob otworzony gardło jich jest, języki swymi łżywie uczynili, jad źmijowy pod wargi jich. (13:6) Jichże usta złorzeczenia i gorszkości pełna są, rychłe nogi jich ku przeliciu krwie. (13:7) Skruszenie i nieszczęście w jich drogach i drogę pokoja nie poznali; nie jest bojaźń boża przed oczyma jich. | | 3. | WUJEK.1923 | (14:4) Wszyscy odstąpili, pospołu stali się niepożytecznymi: niemasz, ktoby dobrze czynił, niemasz aż do jednego. (Grób otwarty jest gardło ich: językami swemi zdradliwie poczynali, jad żmijowy pod ich wargami. Których usta pełne są złorzeczenia i gorzkości: prędkie nogi ich na wylanie krwie. Skruszenie i nieszczęście na drogach ich, a drogi pokoju nie poznali: niemasz bojaźni Bożéj przed ich oczyma.) | | 4. | GDAŃSKA.1881 | (14:4) Aleć wszyscy odstąpili, jednako się nieużytecznymi stali; niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz i jednego. | | 5. | GDAŃSKA.2017 | Wszyscy zboczyli z drogi, wszyscy jednakowo znikczemnieli. Nie ma nikogo, kto by czynił dobro, nie ma ani jednego. | | 6. | PS.BYCZ.1854 | To-wszystko zboczyło; razem zepsuli-się; nie-ma, czyniącego dobrze; nie-ma, nawet jednego. | | 7. | GÖTZE.1937 | Ale oni wszyscy odstąpili, wszyscy razem zwyrodnieli; niema tam nikogo, kto czyni dobrze, niema ani jednego. | | 8. | CYLKOW | Wszystko odstąpiło, pospołu się zepsuli; niema czyniącego dobro, niema ani jednego. | | 9. | KRUSZYŃSKI | Oto wszyscy odstąpili, jednako nieużytecznymi się stali! Niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz prawie jednego! | | 10. | ASZKENAZY | Wszyscy oni odpadają, a w równej mierze odmienieni są wstrętni, i niemasz nikogo, coby czynił to, co jest dobrem, ani nawet jednego. | | 11. | SZERUDA | Lecz wszyscy odstąpili, pospołu zwyrodnieli, nie ma, kto by dobrze czynił, nie ma ani jednego. | | 12. | TYSIĄCL.WYD1 | (13:3) Wszyscy razem zbłądzili, stali się nikczemni: takiego, co dobrze czyni, nie ma ni jednego. | | 13. | TYSIĄCL.WYD5 | Wszyscy zbłądzili, stali się nikczemni, nie ma takiego, co dobrze czyni, nie ma ani jednego. | | 14. | BRYTYJKA | Wszyscy odstąpili, wespół się splugawili. Nie ma, kto by dobrze czynił, nie ma ani jednego. | | 15. | POZNAŃSKA | Ale wszyscy zeszli na manowce, wszyscy zwyrodnieli, nie ma nikogo, kto by czynił dobrze, nie ma ani jednego. | | 16. | WARSZ.PRASKA | Ale wszyscy zbłądzili i do cna znikczemnieli, nie ma nikogo, kto by czynił dobrze. | | 17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Wszyscy odstąpili, razem się zepsuli; nie ma takiego, co czyni dobro nie ma ani jednego. | | 18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Ale wszyscy zboczyli, wszyscy stali się podli, Nikt nie dba o dobro, brak choćby jednego. [Ich gardło to otwarty grób, Swymi słowami zwodzą, Jak żmije kryją pod językiem jad I prędcy są do przekleństw oraz oszustw. Ich nogi śpieszą do rozlewu krwi, Na ścieżkach - zguba i nieszczęście, Droga pokoju nie przemyka przez myśl, A lęk przed Bogiem nie wpływa na ich posunięcia.] | | 19. | TOR.PRZ.2023 | Wszyscy zboczyli z drogi, wszyscy razem znikczemnieli. Nie ma nikogo, kto by czynił dobro, nie ma ani jednego. |
|