1. | PS.FLORIAŃSKI | (147:4) jenże wypuszcza mołwę swoję ziemi, rychło bieży mołwa jego, |
2. | PS.PUŁAWSKI | (147:4) jenże wypuszcza mołwę swoję ziemi, rychło bieży mołwa jego, |
3. | WUJEK.1923 | Który puszcza słowo swe na ziemię: bardzo prędko bieży mowa jego. |
4. | GDAŃSKA.1881 | On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego. |
5. | GDAŃSKA.2017 | On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo. |
6. | PS.BYCZ.1854 | Tego,-zsyłającego słowo-swé, ziemi; jak najspieszniéj przybiéga, mowa-Jego. |
7. | GÖTZE.1937 | Posyła rozkazy Swoje na ziemię, słowo Jego biegnie bardzo prędko. |
8. | CYLKOW | Zsyła słowo Swoje na ziemię, szybko mknie rozkaz Jego. |
9. | KRUSZYŃSKI | On wysyła wyrok na ziemię, bardzo prędko biegnie słowo Jego. |
10. | ASZKENAZY | Który powiedzenie Swe zesyła ku ziemi, nader szybko pobieży Jego słowo, |
11. | SZERUDA | On posyła swój rozkaz na ziemię, szybko biegnie wyrok Jego. |
12. | TYSIĄCL.WYD1 | (147:4) Na ziemię zsyła swoje orędzie, pośpiesznie mknie Jego słowo. |
13. | TYSIĄCL.WYD5 | Na ziemię zsyła swoje orędzie, mknie chyżo Jego słowo. |
14. | BRYTYJKA | On posyła swój rozkaz na ziemię, Szybko biegnie słowo jego. |
15. | POZNAŃSKA | Wysyła swój rozkaz na ziemię, a nader szybko biegnie Jego słowo. |
16. | WARSZ.PRASKA | Posłał na ziemię swoje słowo, szybko przybył tu Jego rozkaz. |
17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | On zsyła swoje Słowo na ziemię i szybko mknie Jego rozkaz. |
18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | On posyła swój rozkaz na ziemię - A szybko biegnie Jego Słowo - |
19. | TOR.PRZ.2023 | On posyła swój rozkaz na ziemię; szybko mknie Jego Słowo. |