1. | ZOFII.UWSP.IJP | i rzekli są k nima synowie izrahelszczy: „Bychom byli zmarli prz❬e❭ z rękę bożą w ziemi ejipskiej, gdyż siedzieliśmy na❬d❭ garncy mięsa a jedliśmy chleb w sytości. Przeczście wywiedli nas na puszczę tę to, abyście zabi❬li❭ście wszytko mnostwo to głodem?” |
2. | WUJEK.1923 | I mówili synowie Izraelscy do nich: O byśmy byli pomarli od ręki Pańskiéj w ziemi Egipskiéj, gdyśmy siedzieli nad garncy mięsa, i jedliśmy chleb w sytości: czemuście nas wywiedli na tę puszczą, abyście wszystko mnóstwo głodem pomorzyli? |
3. | GDAŃSKA.1881 | A mówili do nich synowie Izraelscy: Obyśmy byli pomarli od ręki Pańskiej w ziemi Egipskiej, gdyśmy siadali nad garncy mięsa, gdyśmy się najadali chleba do sytości; bo teraz wywiedliście nas na tę puszczą, abyście pomorzyli to wszystko mnóstwo głodem. |
4. | GDAŃSKA.2017 | Synowie Izraela mówili do nich: Obyśmy pomarli z ręki PANA w ziemi Egiptu, gdy siadaliśmy nad garncami mięsa, gdy najadaliśmy się chleba do syta! Bo wyprowadziliście nas na tę pustynię, by całą tę rzeszę zamorzyć głodem. |
5. | CYLKOW | I rzekli do nich synowie Israela: "Gdybyśmy téż pomarli byli z ręki Wiekuistego w ziemi Micraim, gdyśmy bywało siadali przy garnku mięsa, gdyśmy jadali chléb do syta! Boście wszak wywiedli nas na tę puszczę, aby zamorzyć cały ten tłum głodem!" |
6. | KRUSZYŃSKI | Synowie Izraela mówili do nich: "Czyż nie danem nam było z ręki Bożej umrzeć w ziemi egipskiej, gdyśmy siedzieli nad kotłem mięsa, gdyśmy jedli chleb do sytości? Tyś nas jednak wyprowadził na tę pustynię, aby całe to zgromadzenie z głodu wymarło". |
7. | MIESES | Synowie Izraela rzekli do nich: „Oby nam było danem było umrzeć z ręki Wiekuistego w Kraju Egipskim, gdyśmy przesiadywali przy garnku z mięsem, gdyśmy zajadali chleba do syta? Zaprawdę! wyprowadziliście [na wolność] nas do tej pustyni, ażeby zamorzyć głodem całą resztę tę”. |
8. | TYSIĄCL.WYD5 | Izraelici mówili im: Obyśmy pomarli z ręki Pana w ziemi egipskiej, gdzieśmy zasiadali przed garnkami mięsa i jadali chleb do syta! Wyprowadziliście nas na tę pustynię, aby głodem zamorzyć całą tę rzeszę. |
9. | BRYTYJKA | I rzekli do nich synowie izraelscy: Obyśmy byli pomarli z ręki Pana w ziemi egipskiej, gdyśmy siadali przy garnku mięsa i mogli się najeść chleba do syta! Bo wyprowadziliście nas na tę pustynię, aby całe to zgromadzenie zamorzyć głodem. |
10. | POZNAŃSKA | Mówili bowiem do nich Izraelici:- Że też nie poginęliśmy w Egipcie z ręki Jahwe, gdyśmy siedzieli przy garnkach z mięsem i jedli chleb do syta! Przecież wywiedliście nas na pustynię, by tej całej gromadzie kazać umierać z głodu. |
11. | WARSZ.PRASKA | Mówili do nich tak: Szkoda, żeśmy nie zginęli z ręki Jahwe w Egipcie, kiedy to siedzieliśmy przy pełnych garnkach mięsa, mając przy tym pod dostatkiem chleba. Przyprowadziliście nas na tę pustynię, abyśmy wszyscy tu zebrani pomarli z głodu. |
12. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Synowie Israela do nich powiedzieli: O, gdybyśmy byli pomarli z ręki WIEKUISTEGO w ziemi Micraim; gdyż bywało, że siadaliśmy przy garnku mięsa i jadaliśmy chleb do syta. Wyprowadziliście nas na tą puszczę, aby cały ten tłum zamorzyć głodem. |
13. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Szkoda, że już w Egipcie nie uśmiercił nas PAN - narzekali - gdzie mogliśmy sobie usiąść przy garnku pełnym mięsa i najeść się chleba do syta! Wygląda na to, że wyprowadziliście nas na tę pustynię, żeby nas wszystkich zamorzyć głodem! |