Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | (41:17) Gdy się go imie miecz, ostać się nie będzie mógł ani oszczep, ani pancerz. | 2. | GDAŃSKA.1881 | (41:17) Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz. | 3. | GDAŃSKA.2017 | Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz. | 4. | CYLKOW | (41:18) Jeśli zaczepi go kto - ani oręż się nie ostoi, ani lanca, ani dziryt, ani harpuna. | 5. | KRUSZYŃSKI | (41:18) Gdy się nań napada, miecz się nie ostoi, ani dzida, ani pancerz, ani strzała. | 6. | TYSIĄCL.WYD5 | Bo cięcie mieczem bez skutku, jak dzida, strzała czy oszczep. | 7. | BRYTYJKA | (41:18) Gdy się go uderzy, ani miecz się nie ostoi, ani dzida, ani włócznia, ani strzała. | 8. | POZNAŃSKA | (41:18) Gdy się go uderzy, miecz się go nie ima ani dzida, włócznia czy strzała. | 9. | WARSZ.PRASKA | (41:18) Nic mu nie szkodzi uderzenie mieczem, miecz się jego nie ima ni strzała ni oszczep. | 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | (41:18) Jeśli go ktoś zaczepi – ani oręż się nie ostoi, ani lanca, dzida, czy harpun. | 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (41:18) Nie ostanie się miecz, który go dosięga, ani dzida, ani pocisk, ani włócznia. | 12. | TOR.PRZ.2023 | Miecz, który go dosięga, nie ostoi się, ani włócznia, ani strzała i pancerz. |
|