Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | I rzekł mi: Stań nademną, a zabij mię; bo mię zjęły ciężkości, iż jeszcze wszystka dusza moja we mnie jest. | 2. | GDAŃSKA.1881 | I rzekł mi: Stań, proszę, nademną, a zabij mię: bo mię zdjęły ciężkości, gdyż jeszcze wszystka dusza moja we mnie jest. | 3. | GDAŃSKA.2017 | Wtedy powiedział mi: Stań, proszę, nade mną i zabij mnie, bo ogarnęła mnie udręka, a moje życie jest jeszcze we mnie. | 4. | CYLKOW | Rzekł tedy do mnie: Stań że przy mnie, a dobij mnie, bo pochwycił mnie kurcz; bo dopóki jeszcze życia mego we mnie... | 5. | KRUSZYŃSKI | Rzekł tedy do mnie: "Stań przy mnie i zabij mnie, bo pochwycił mnie kurcz, bo jeszcze życie kołacze się we mnie". | 6. | TYSIĄCL.WYD5 | Rzekł mi: Podejdź, proszę cię, i dobij mnie, gdyż czuję zawroty głowy, chociaż jeszcze jest we mnie całe życie. | 7. | BRYTYJKA | On rzekł do mnie: Przystąp do mnie i dobij mnie, gdyż zdrętwienie mnie już ogarnęło, a życie kołacze się jeszcze we mnie. | 8. | POZNAŃSKA | Wtedy rozkazał mi: "Zbliż się do mnie i zabij mnie, bo ogarnęła mnie słabość, ale jeszcze żyję". | 9. | WARSZ.PRASKA | Rzekł do mnie: Podejdź tu i zadaj mi śmiertelny cios. Czuję bowiem silne zawroty głowy, choć jeszcze nie całkiem uszło ze mnie życie. | 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Wtedy do mnie powiedział: Stań przy mnie i mnie dobij, bo chwycił mnie kurcz, a we mnie jest jeszcze moje życie. | 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | A on na to: Stań nade mną i dobij mnie. Chociaż jeszcze żyję, tracę już przytomność. |
|