Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | Mandragory dały wonność: w bramach naszych wszelakie jabłka, nowe i stare, miły mój! zachowałam tobie. | 2. | GDAŃSKA.1881 | Polne jabłuszka wydały wonność swoję, a przede drzwiami naszemi są wszystkie owoce wdzięczne, nowe i stare, którem tobie, miły mój! zachowała. | 3. | GDAŃSKA.2017 | Mandragory wydają swoją woń, a przed naszymi drzwiami są wszelkie wyborne owoce, nowe i stare, które przechowałam dla ciebie, mój umiłowany. | 4. | CYLKOW | (7:14) Pokrzyki rozniosły woń swoję, a przededrzwiami naszemi są wszelakie owoce rozkoszne; świeże i stare, luby mój, które zachowałam tobie! | 5. | TYSIĄCL.WYD5 | (7:14) Mandragory sieją woń, nad drzwiami naszymi wszelki owoc wyborny, świeży i zeszłoroczny, dla ciebie, miły mój, chowałam. | 6. | BRYTYJKA | (7:14) Mandragory wydają woń, U naszych wrót są wszelkie wyborne owoce, zarówno nowe jak stare, które, mój miły, chowałam dla ciebie. | 7. | POZNAŃSKA | (7:14) Mandragory rozsiewają już swoją woń, a u drzwi naszego mieszkania mamy wszelki najznakomitszy owoc zarówno z nowych, jak i ze starych zbiorów. Zachowałam [je] dla ciebie, mój umiłowany. | 8. | WARSZ.PRASKA | (7:14) Pachną już mandragory, czekają u drzwi naszych wspaniałe owoce, świeże i jeszcze zeszłoroczne, dla ciebie, mój umiłowany, zebrałam je wszystkie. | 9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | (7:14) Już rozniosły swój zapach jabłuszka mandragory, a przed naszymi drzwiami są rozkoszne wszystkie owoce; świeże i stare, mój luby, które zachowałam dla ciebie. | 10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (7:14) Mandragory roztaczają swą woń, a nad naszym wejściem ułożyłam najróżniejsze smakołyki, świeże i wystałe - gromadziłam je, najmilszy, dla ciebie. | 11. | TOR.PRZ.2023 | Mandragory wydały swoją woń, a nad naszym wejściem – wszelkie wspaniałości, nowe, a też stare – przechowałam je, mój umiłowany – dla ciebie. |
|