1. | WUJEK.1923 | Jelita i nogi upłókawszy w wodzie: i spali je kapłan na ołtarzu na całopalenie i na wdzięczną wonią Panu. |
2. | GDAŃSKA.1881 | A wnętrzności jego, i nogi jego, opłucze wodą, i zapali kapłan to wszystko na ołtarzu; całopalenie jest ofiary ognistej ku wdzięcznej wonności Panu. |
3. | GDAŃSKA.2017 | A jego wnętrzności i nogi obmyje wodą. I kapłan spali to wszystko na ołtarzu. To jest całopalenie, ofiara ogniowa, miła woń dla PANA. |
4. | CYLKOW | A trzewa i golenie jego opłócze wodą, i puści z dymem kapłan to wszystko na ofiarnicy: całopalenie to, ogniowa ofiara, woń przyjemna Wiekuistemu. |
5. | KRUSZYŃSKI | Wnętrzności i golenie wypłucze w wodzie i kapłan spali na ołtarzu całopalenia całą ofiarę ogniem, jako przyjemną wonność dla Pana. |
6. | MIESES | a trzewia jego i golenie jego opłucze się wodą. Wszystko to niech kapłan puści z dymem na ołtarzu: całopalenie to, ofiara ogniowa ku woni miłej dla Wiekuistego. |
7. | TYSIĄCL.WYD5 | Wnętrzności i nogi zwierzęcia będą obmyte wodą. Kapłan zamieni to wszystko w dym na ołtarzu. To jest całopalenie, ofiara spalana, woń miła Panu. |
8. | BRYTYJKA | Wnętrzności jego zaś i nogi obmyją wodą. Kapłan wszystko to spali na ołtarzu jako ofiarę całopalną, ofiarę ogniową, woń przyjemną dla Pana. |
9. | POZNAŃSKA | A wnętrzności i nogi opłucze się wodą. Wszystko to kapłan spali na ołtarzu. To jest całopalenie [strawione] ogniem, [ofiara] woni przyjemnej dla Jahwe. |
10. | WARSZ.PRASKA | Wnętrzności i nogi należy obmyć w wodzie, a kapłan potem spali wszystko na ołtarzu. Taka ma być ofiara całopalenia, czyli ofiara spalana w ogniu na miłą woń dla Jahwe. |
11. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | A trzewia oraz golenie opłuczą wodą i puszczą wszystko z dymem na ofiarnicy. To jest całopalenie, ofiara ogniowa, przyjemny zapach dla WIEKUISTEGO. |
12. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Jego wnętrzności i kończyny zostaną obmyte wodą, po czym kapłan spali to wszystko na ołtarzu jako ofiarę całopalną, wdzięczny dar, woń miłą PANU. |