1. | ZOFII.UWSP.IJP | A tejże godziny anjoł boży zawoła s niebios rzekąc: „Abraham!” A on otpowiedział: „Awo jeśm”. |
2. | WUJEK.1923 | A oto Aniół Pański z nieba zawołał mówiąc: Abrahamie, Abrahamie! Który odpowiedział: Owom ja. |
3. | GDAŃSKA.1881 | Lecz zawołał nań Anioł Pański z nieba, i rzekł: Abrahamie! Abrahamie! A on rzekł: Owom ja. |
4. | GDAŃSKA.2017 | Lecz Anioł PANA zawołał do niego z nieba: Abrahamie, Abrahamie! A on odpowiedział: Oto jestem. |
5. | NEUFELD.1863 | I zawołał na niego aniół Wiekuistego z nieba, mówiąc: Abrahamie, Abrahamie! i rzekł: otóż jestem! |
6. | CYLKOW | Ale zawołał nań anioł Wiekuistego z nieba, i rzekł: "Abrahamie! Abrahamie!" a rzekł: "Oto jestem!" |
7. | KRUSZYŃSKI | Tedy anioł Boży zawołał do niego z nieba, mówiąc: "Abrahamie! Abrahamie!" Odpowiedział: "Oto jestem!" |
8. | MIESES | Wtem zawołał na niego anioł Wiekuistego z nieba i rzekł: „Abrahamie! Abrahamie!”, – a on rzekł: „Otóż jestem!” |
9. | SPITZER.1937 | Tedy zawołał na niego anioł Wiekuistego z nieba i rzekł: – Abrahamie! Abrahamie! A ten odrzekł: – Oto jestem! |
10. | TYSIĄCL.WYD5 | Ale wtedy Anioł Pański zawołał na niego z nieba i rzekł: Abrahamie, Abrahamie! A on rzekł: Oto jestem. |
11. | BRYTYJKA | Lecz anioł Pański zawołał nań z nieba i rzekł: Abrahamie! Abrahamie! A on rzekł: Otom ja! |
12. | POZNAŃSKA | Wtenczas z nieba krzyknął na niego anioł Jahwe: - Abrahamie! Abrahamie! On zaś rzekł: - Oto jestem! |
13. | WARSZ.PRASKA | zawołał do niego anioł Pański z nieba: Abrahamie, Abrahamie! A on odpowiedział: Jestem, Panie! |
14. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Ale anioł WIEKUISTEGO zawołał z Nieba i powiedział: Abrahamie, Abrahamie! A on rzekł: Oto jestem. |
15. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Wtedy z nieba rozległ się głos. Zawołał Anioł PANA: Abrahamie! Abrahamie! Słucham - odpowiedział. |