1. | PS.FLORIAŃSKI | (30:2) Nakłoń ku mnie ucho twe, pośpieszy, by mie odjął. (30:3) Bądź mi w Boga odjimającego i w miasto utoki, iżby mie zbawiona uczynił. |
2. | PS.PUŁAWSKI | (30:2) Pr❬z❭ykłoń ku mnie ucho twoje, pośpieszy, by mie odjął. (30:3) Bądź mi Bogiem odjimcą i miasto utoki, iżby mie zbawionym uczynił. |
3. | WUJEK.1923 | (31:3) Nakłoń ku mnie ucha twego: pośpiesz się, abyś mię wyrwał: bądź mi Bogiem obrońcą, i domem ucieczki, abyś mię zbawił. |
4. | GDAŃSKA.1881 | (31:3) Nakłoń ku mnie ucha twego, co rychlej wybaw mię; bądźże mi mocną skałą, domem obronnym, abyś mię zachował. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Nakłoń ku mnie swego ucha, czym prędzej mnie ocal; bądź mi mocną skałą, domem obronnym, abyś mnie wybawił. |
6. | PS.BYCZ.1854 | (31:3) Nachyl, ku-mnie, ucha-Twego; spiesznie uwolnij-mię; bądź mi za-skałę warowną, za-dom obronny, dla-ocalenia-mię. |
7. | GÖTZE.1937 | (31:3) Skłoń ku mnie ucho Swe, pośpiesznie wybaw mnie! Bądź mi opoką ucieczki i grodem warownym ku memu zbawieniu! |
8. | CYLKOW | (31:3) Skłoń ku mnie ucho Twoje, rychło ocal mnie; bądź dla mnie opoką warowną, zamkiem obronnym, ku pomocy mojéj. |
9. | KRUSZYŃSKI | (31:3) Nakłoń ku mnie swe ucho - coprędzej wybaw mnie. Bądź dla mnie skałą mocną - domem obronnym, abyś mnie zachował. |
10. | ASZKENAZY | (31:3) Nachyl ku mnie Twego ucha, spiesz na me ocalenie, bądź mą opoką potężną i domem zewsząd warownym ku memu wybawieniu. |
11. | SZERUDA | (31:3) Nakłoń ku mnie ucho swe, śpiesznie wybaw mnie! Bądźże mi skałą obronną, grodem warownym, by mnie uratować! |
12. | TYSIĄCL.WYD1 | (30:3) Nakłoń ku mnie ucha Twojego, pośpiesz, aby mnie wyrwać! Bądź dla mnie skałą ucieczki, zamkiem warownym, abyś mnie ocalił. |
13. | TYSIĄCL.WYD5 | (31:3) Skłoń ku mnie ucho, pośpiesz, aby mnie ocalić. Bądź dla mnie mocną opoką, warownią, która mnie ocali. |
14. | BRYTYJKA | (31:3) Nakłoń ku mnie ucho swoje, Śpiesznie ocal mnie! Bądź mi skałą obronną, grodem warownym, by mnie wybawić! |
15. | POZNAŃSKA | (31:3) Nakłoń ku mnie swego ucha i zechciej pośpieszyć mi na ratunek; bądź dla mnie skałą niezdobytą i twierdzą warowną dla mego ocalenia. |
16. | WARSZ.PRASKA | (31:3) Nachyl ku mnie Twe ucho i pośpiesz się, by mnie zbawić, bądź mi skałą schronienia i twierdzą ocalenia! |
17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | (31:3) Skłoń ku mnie Twoje ucho oraz szybko mnie ocal; bądź dla mnie warowną opoką, zamkiem obronnym do mej pomocy |
18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (31:3) Zwróć swe ucho w mą stronę! Pośpiesz mi na pomoc! Bądź mi bezpieczną opoką, Warownym grodem - aby mnie ocalić! |
19. | TOR.PRZ.2023 | Skłoń ku mnie swoje ucho, jak najszybciej mnie ocal; bądź mi ufortyfikowaną skałą, miejscem warownym, abyś mnie wybawił. |