Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | Wszyscy cudzołożący jako piec rozpalony od piekarza: uspokoiło się na mały czas miasto od zamięszania kwasu, ażby się zakwasiło wszystko. | 2. | GDAŃSKA.1881 | Wszyscy zgoła cudzołożą, są jako piec rozpalony od piekarza, który przestaje czuć, gdy zaczynił ciasto, ażby ukisiało. | 3. | GDAŃSKA.2017 | Wszyscy cudzołożą, są jak piec rozpalony od piekarza, który przestaje czuwać, gdy zaczynił ciasto, aż się zakwasi. | 4. | CYLKOW | Wszystko to lubieżnicy, podobni do pieca rozżarzonego przez piekarza - przestaje on tylko niecić, póki zaczynione ciasto nie skisło. | 5. | MICHALSKI | Oni wszyscy są cudzołożnikami, są jak piec rozpłomieniony. (Piekarz przestaje rozniecać, gnieść ciasto, aż nie sfermentuje!). | 6. | TYSIĄCL.WYD5 | Wszyscy oni są cudzołożnikami, są oni jak piec gorejący, który piekarz zaprzestał podsycać, by miesić ciasto, póki nie skwaśnieje. | 7. | BRYTYJKA | Wszyscy cudzołożą, są jak rozpalony piec, w którym piekarz przestaje podtrzymywać ogień, by rozczynić ciasto aż do jego zakwaszenia. | 8. | POZNAŃSKA | Wszyscy wszakże płoną chytrością jak rozżarzony piec. (Piekarz nie podsyca ognia od chwili, gdy ciasto wyrobił, do czasu, aż urośnie). | 9. | WARSZ.PRASKA | Wszyscy oni są rozpustnikami, a w swych żądzach jak piece mocno rozpalone, które piekarz przestał już dawno podsycać, bo poszedł miesić ciasto jeszcze nie skwaszone. | 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | To wszystko lubieżnicy, podobni do pieca rozżarzonego przez piekarza, który przestaje spać tylko wtedy, gdy zaczynione ciasto nie skiśnie. | 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Wszyscy są cudzołożnikami. Są niczym rozpalony piec, piekarz nie musi go rozpalać, gdy, po zagnieceniu ciasta, czeka, aż się zakwasi. | 12. | TOR.PRZ.2023 | Wszyscy cudzołożą, są jak ten rozpalony piec. Piekarz przestaje czuwać nad roznieceniem ognia; po zaczynieniu ciasta czeka aż do jego zakwaszenia. |
|