1. | WUJEK.1923 | Gdy wychodził mąż na wschód słońca, który miał sznur w ręce swéj, a wymierzył tysiąc łokci, i przewiódł mię przez wodę aż do kostek. |
2. | GDAŃSKA.1881 | A gdy wychodził on mąż na wschód słońca, w którego ręku była miara, i wymierzył tysiąc łokci, i przewiódł mię przez wodę, przez wodę aż do kostek; |
3. | GDAŃSKA.2017 | A gdy ten mąż ze sznurem w ręku wyszedł w kierunku wschodnim, odmierzył tysiąc łokci i przeprowadził mnie przez wodę, a woda sięgała aż do kostek. |
4. | CYLKOW | Gdy tedy wyszedł on mąż ku wschodowi z sznurem mierniczym w ręku, wymierzył tysiąc łokci; poczem kazał mi przejść przez wodę; woda ta sięgała do kostek. |
5. | TYSIĄCL.WYD5 | Potem poprowadził mnie ów mąż w kierunku wschodnim; miał on w ręku pręt mierniczy, odmierzył tysiąc łokci i kazał mi przejść przez wodę; woda sięgała aż do kostek. |
6. | BRYTYJKA | A gdy ten mąż ze sznurem mierniczym w ręku wyszedł w kierunku wschodnim, wymierzył tysiąc łokci i kazał mi przejść przez wodę, która sięgała mi do kostek. |
7. | POZNAŃSKA | Mąż ten, idąc ku wschodowi, ze sznurem [mierniczym] w ręku, odmierzył tysiąc łokci i przeprowadził mię przez wodę. Woda sięgała mi po kostki. |
8. | WARSZ.PRASKA | Mąż ów, idąc w kierunku wschodnim, trzciną trzymaną w ręku odmierzył tysiąc łokci i kazał mi przejść przez wodę, która sięgała mi do kostek. |
9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Gdy więc ten mąż, ze sznurem mierniczym w ręku, wyszedł ku wschodowi wymierzył tysiąc łokci. Potem kazał mi przejść przez wodę, a ta woda sięgała mi do kostek. |
10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Mój przewodnik, ze sznurem mierniczym w ręku, ruszył na wschód. Odmierzył tysiąc łokci i kazał mi przejść przez wodę. Sięgała mi po kostki. |