Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | Gołębico moja! w rozpadlinach skalnych, w maclochu parkanu: ukaż mi oblicze twoje, niechaj głos twój zabrzmi w uszach moich; albowiem głos twój wdzięczny, a oblicze twoje piękne. | 2. | GDAŃSKA.1881 | Gołębico moja mieszkająca w rozpadlinach skalnych, w skrytościach przykrych! okaż mi oblicze twoje, niech usłyszę głos twój; albowiem głos twój wdzięczny, a oblicze twoje pożądane. | 3. | GDAŃSKA.2017 | Moja gołębico, mieszkająca w skalnych szczelinach, w stromych kryjówkach, ukaż mi swoją twarz, daj mi usłyszeć swój głos, gdyż twój głos jest słodki i twoja twarz piękna. | 4. | CYLKOW | Gołąbko moja w rozpadlinach skalnych, w szczelinach piętrzących się opok, ukaż mi oblicze twoje, niech usłyszę głos twój, bo słodki twój głos, a oblicze twe urocze. | 5. | TYSIĄCL.WYD5 | Gołąbko ma, [ukryta] w rozpadlinach skały, w szczelinach przepaści, ukaż mi swą twarz, daj mi usłyszeć swój głos! Bo słodki jest głos twój i twarz pełna wdzięku. | 6. | BRYTYJKA | Gołąbko moja w rozpadlinach skalnych, w ukryciu szczelin! Daj mi oglądać swoje oblicze, daj mi usłyszeć swój głos, gdyż słodki jest twój głos i pełna wdzięku twoja postać. | 7. | POZNAŃSKA | Gołębico moja, [ukryta] w skalnych szczelinach, w wydrążeniu skalnej ściany! Ukaż mi swoje oblicze, pozwól mi usłyszeć swój głos, albowiem głos twój jest słodki, a oblicze twoje wdzięczne. | 8. | WARSZ.PRASKA | Gołębico moja, kryjąca się w skalnych rozpadlinach i nad urwistymi przepaściami! Pokaż mi swoje oblicze, pozwól twój głos usłyszeć, Bo słodki jest twój głos i czarujące oblicze twoje. Chór: | 9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Przyjdź ma gołąbko, co żyjesz w rozpadlinach skalnych, w szczelinach piętrzących się opok ukaż mi swoje oblicze, niech usłyszę twój głos; bowiem twój głos jest słodki i urocze twoje oblicze. | 10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Moja gołąbko, ty, ze szczelin skalnych, z kryjówek stromych gór! Pozwól mi cię zobaczyć, daj mi usłyszeć twój głos! Ach, twój głos jest tak słodki, a twoja postać tak piękna! | 11. | TOR.PRZ.2023 | Moja gołąbko, z rozpadlin skalnych, z kryjówek stromizn górskich, pokaż mi swoją postać, daj mi usłyszeć twój głos, bo głos twój jest słodki, a twoja postać zachwycająca. |
|