1. | PS.FLORIAŃSKI | (18:6b) Od wirzchniego nieba wyście jego (18:7) i potkanie jego aż do wirzcha jego ani jest, jen by sie skrył od gorącości jego. |
2. | PS.PUŁAWSKI | (18:6b) Od wirzniego nieba wyście jego (18:7) i potkanie jego aż do wirzchu jego ani jest, jen by sie [sie] skrył przed gorącością jego. |
3. | WUJEK.1923 | (19:7) Od kraju nieba wyjście jego: a nawrót jego aż na kraj jego: a nie masz, ktoby się mógł zakryć od gorącości jego. |
4. | GDAŃSKA.1881 | (19:7) Wychodzi od kończyn niebios, a obchodzi je aż do kończyn ich, a niemasz nic, coby się mogło ukryć przed gorącem jego. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Wyrusza z jednego krańca nieba i obchodzi je aż na drugi kraniec, a nic nie ukryje się przed jego żarem. |
6. | PS.BYCZ.1854 | (19:7) Z-jednego-krańca tych-niebios, wyiścié-jego, a,-obejście-onegoż, do drugiego krańca-ich; i-nic ukrytém nie jest, przed-upałem-jego. |
7. | GÖTZE.1937 | (19:7) Z krańca nieba jest jego wyjście, a obieg jego znów aż do tego krańca, i nic nie może się ukryć przed jego żarem. |
8. | CYLKOW | (19:7) Od krańca niebios wschód jego, a jego obieg do krańców ich; a nic nie ukryte przed żarem jego. |
9. | KRUSZYŃSKI | (19:7) Z kończyn niebios wyjście jego, a na kończynach zachód jego - i niemasz, coby się ukryło przed gorącem jego. |
10. | ASZKENAZY | (19:7) Z kończyn nieb Jego wzejście a bieg jego okrężny na ich krawędziach. I nic sic nie skryje przed Jego żarem. |
11. | SZERUDA | (19:7) Z jednego krańca niebios wychodzi i biegnie do drugiego krańca, i nic się nie ukryje przed jego żarem. |
12. | TYSIĄCL.WYD1 | (18:7) Jego wyjście na krańcu nieba się zaczyna, a jego obieg aż po kraniec niebios, i nic przed żarem jego się nie schroni. |
13. | TYSIĄCL.WYD5 | (19:7) Ono wschodzi na krańcu nieba, a jego obieg aż po jego kraniec, i nic się nie schroni przed jego żarem. |
14. | BRYTYJKA | (19:7) Z jednego krańca niebios wychodziI biegnie do drugiego krańca, I nic się nie ukryje przed jego żarem. |
15. | POZNAŃSKA | (19:7) Wschodzi na jednym krańcu nieba, a kończy swój bieg okrężny na drugim; nic nie skryje się przed jego żarem. |
16. | WARSZ.PRASKA | (19:7) Pojawia się na jednym krańcu nieba i biegnie aż do krańca drugiego, i nic nie może ukryć się przed jego żarem. |
17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | (19:7) Jego wschód od krańca niebios, a jego bieg do ich krańców; i nic nie jest ukryte przed jego żarem. |
18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (19:7) Na krańcu nieba wschodzi, Na drugim krańcu zachodzi I nic się nie ukryje przed jego promieniami. |
19. | TOR.PRZ.2023 | Jego wschód na krańcu niebios i obiega je na ich krańcach, a nic nie ukryje się przed jego żarem. |