Pokaż oryg. numery wersetów| 1. | WUJEK.1923 | Tak człowiek, gdy umrze, nie powstanie: aż się zetrze niebo, nie ocuci się, ani powstanie ze snu swego. | | 2. | GDAŃSKA.1881 | Tak człowiek, gdy się układzie, nie wstanie więcej, a pokąd stoją nieba, nie ocuci się, ani będzie obudzony ze snu swego. | | 3. | GDAŃSKA.2017 | Tak jest z człowiekiem, gdy się położy i już nie wstanie; dopóki niebiosa będą trwać, nie ocknie się ani nie będzie obudzony ze swego snu. | | 4. | CYLKOW | Tak kładzie się człowiek a nie powstaje więcej; a pokąd stoją niebiosa nie rozbudzi się, a nie ocknie ze snu swojego. | | 5. | KRUSZYŃSKI | tak człowiek kładzie się i nie powstaje, nie przebudzi się, dopóki niebo trwać będzie, nie przebudzą go ze snu jego. | | 6. | TYSIĄCL.WYD5 | a człowiek umarły nie wstanie, nie zbudzą się [zmarli], póki trwa niebo, ze snu swego się nie ocucą. | | 7. | BRYTYJKA | Tak człowiek, gdy się położy, nie wstanie; dopóki niebo nie przeminie, nie ocuci się i nie obudzi się ze swojego snu. | | 8. | POZNAŃSKA | a gdy człowiek legnie raz, już nie powstanie, nie obudzi się, dopóki niebiosa trwać będą, nie ocknie się ze snu swego. | | 9. | WARSZ.PRASKA | a nie powstanie człowiek z miejsca swego spocznienia, Niebiosa przeminą, a on się nie zbudzi i już ze snu swego nie powstanie. | | 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | tak człowiek się kładzie i więcej nie powstaje; nie rozbudzi się dopóki stoją niebiosa, nie ocknie się ze swojego snu. | | 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | tak człowiek, gdy legnie, nie wstanie, nie obudzi się, póki trwać będą niebiosa - nie powstanie ze snu. | | 12. | TOR.PRZ.2023 | Tak człowiek – legł i już nie wstanie, aż nie będzie niebios, nie ocknie się i nie zostanie obudzony ze swojego snu. |
|