1. | WUJEK.1923 | A gdy się zeszły wszystkie dzieci jego, aby ulżyli żalu ojcowskiego, nie chciał przypuścić pocieszenia, ale rzekł: Zstąpię do syna mego płacząc do piekła. A gdy on tak trwał w żałobie, |
2. | GDAŃSKA.1881 | I zeszli się wszyscy synowie jego, i wszystkie córki jego, aby go cieszyli, lecz nie dał się cieszyć, ale mówił: Zaprawdę zstąpię za synem moim do grobu; i płakał go ojciec jego. |
3. | GDAŃSKA.2017 | I zeszli się wszyscy jego synowie i wszystkie jego córki, aby go pocieszyć, lecz nie dał się pocieszyć, ale mówił: Naprawdę zstąpię za moim synem do grobu. I opłakiwał go jego ojciec. |
4. | NEUFELD.1863 | I przybyli wszyscy synowie jego i wszystkie, córki jego, aby go pocieszyć, ale nie chciał być pocieszonym i rzekł: bo zestąpię do syna mojego w żałobie do grobu. I opłakiwał go ojciec jego. |
5. | CYLKOW | I powstali wszyscy synowie jego, i wszystkie córki jego, aby go pocieszyć; ale nie dał się pocieszyć, i rzekł: "Tak już zstąpię za synem moim w żałobie do grobu!" I opłakiwał go ojciec jego. |
6. | KRUSZYŃSKI | I powstali wszyscy synowie jego i wszystkie córki jego, aby go pocieszyć, ale odmówił pociechy rzekąc: "Wstąpię w żałobie za synem moim na miejsce zmarłych". I opłakiwał go ojciec jego. |
7. | MIESES | Wszyscy synowie jego wstali, oraz wszystkie córki jego, ażeby go pocieszyć, ale on wzbraniał się przyjmować pociechę i rzekł: „Jednak zstąpię okryty żałobą do syna mojego do grobu”, i ojciec jego opłakiwał go. |
8. | TYSIĄCL.WYD5 | Gdy zaś wszyscy jego synowie i córki usiłowali go pocieszać, nie słuchał pociech, mówiąc: Już w smutku zstąpię za synem moim do Szeolu. I ojciec jego [nadal] go opłakiwał. |
9. | BRYTYJKA | Próbowali go pocieszać wszyscy synowie jego i wszystkie córki jego, ale nie dał się pocieszyć i mówił: W żałobie zejdę do syna mego do grobu. I opłakiwał go ojciec. |
10. | POZNAŃSKA | Wszyscy jego synowie i wszystkie córki starały się go pocieszyć, on jednak nie dawał się pocieszyć, mówiąc: - W boleści odejdę za synem moim do Szeolu. Tak opłakiwał go ojciec. |
11. | WARSZ.PRASKA | Próbowali go jakoś pocieszyć jego synowie i córki, ale on, nie przestając rozpaczać, powiedział: W tym smutku chcę już pójść do mojego syna, do Szeolu. Tak opłakiwał go ojciec. |
12. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Więc powstali wszyscy jego synowie i wszystkie jego dziewczyny, aby go pocieszyć; ale nie dał się pocieszyć, mówiąc: Tak już, w żałobie zstąpię do grobu za moim synem. I jego ojciec go opłakiwał. |
13. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Wszyscy, synowie i córki, starali się go pocieszyć. Był jednak niepocieszony. Opłakiwał go i powtarzał: Pogrążony w żalu zejdę do mego syna do grobu. |