| 1. | WUJEK.1923 | Otom otworzył usta moje, niech mówi język mój w podniebieniu mojem. |
| 2. | GDAŃSKA.1881 | Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem. |
| 3. | GDAŃSKA.2017 | Oto teraz otworzyłem swoje usta, a mój język będzie mówił pod podniebieniem. |
| 4. | CYLKOW | Oto gdym otworzył raz usta moje, mówi już sam język mój w podniebieniu mojem. |
| 5. | KRUSZYŃSKI | Oto - proszę - otworzyłem usta swoje, język mój ułożył słowa na podniebieniu moim, |
| 6. | TYSIĄCL.WYD5 | Oto me usta otwarłem, język mówi pod podniebieniem, |
| 7. | BRYTYJKA | Oto otwieram usta, mam słowa na końcu języka. |
| 8. | POZNAŃSKA | Oto patrz, otwieram usta i wysuwam mój język z podniebienia. |
| 9. | WARSZ.PRASKA | Otworzyłem już moje usta, język mój uniósł się ku podniebieniu. |
| 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Gdy oto raz otworzyłem moje usta – mój język sam już mówi na moim podniebieniu. |
| 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Oto otwieram usta, mój język zaczyna przemawiać. |
| 12. | TOR.PRZ.2023 | Ach! Oto otwieram moje usta, a mój język przemawia z podniebienia. |