Pokaż oryg. numery wersetów1. | ZOFII.UWSP.IJP | ❬Ch❭walcie niebiosa ❬a r❭adu❬j się❭ ziemia, prześpiewa❬j❭cie g❬ory❭ chwałę, bo uciesz❬y❭ł Pan l❬ud❭ swoj a nad ubogimi sw❬ymi❭ smiłuje się. | 2. | WUJEK.1923 | Chwalcie niebiosa, a raduj się, ziemio, śpiewajcie, góry, chwałę; bo pocieszył Pan lud swój, a zmiłuje się nad ubogimi swymi. | 3. | GDAŃSKA.1881 | Śpiewajcie niebiosa, rozraduj się ziemio, i głośno zabrzmijcie góry! albowiem Pan pocieszył lud swój, a nad ubogimi swoimi zmiłował się. | 4. | GDAŃSKA.2017 | Śpiewajcie, niebiosa, rozraduj się, ziemio, głośno zabrzmijcie, góry! PAN bowiem pocieszył swój lud i zlitował się nad swoimi ubogimi. | 5. | CYLKOW | Zagrzmijcie niebiosa, a rozraduj się ziemio, i niech wybuchną góry weselem, bo pociesza Wiekuisty naród Swój, a biednych Swoich się użala. | 6. | TYSIĄCL.WYD5 | Zabrzmijcie weselem, niebiosa! Raduj się, ziemio! Góry, wybuchnijcie radosnym okrzykiem! Albowiem Pan pocieszył swój lud, zlitował się nad jego biednymi. | 7. | BRYTYJKA | Śpiewajcie radośnie, niebiosa, i wesel się, ziemio, i wy, góry, rozbrzmiewajcie radością, gdyż Pan pocieszył swój lud i zmiłował się nad jego biedakami! | 8. | POZNAŃSKA | Radujcie się, niebiosa, i wesel się, ziemio! Rozbrzmiewajcie, góry, pieśniami radości! Bo Jahwe pociesza swój naród i litość jego biedakom okaże! | 9. | WARSZ.PRASKA | Weselcie się tedy, niebiosa, raduj się, cała ziemio! Wzgórza, krzyczcie ze szczęścia, bo Pan zesłał pociechę swojemu ludowi i wziął w opiekę najbardziej uciśnionych. | 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Zagrzmijcie niebiosa, rozraduj się ziemio i niech góry wybuchną radością; bowiem WIEKUISTY pociesza Swój naród, użala się nad Swoimi biednymi. | 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Śpiewajcie, niebiosa! Wesel się, ziemio! Wystrzelcie radością, góry! Gdyż PAN pocieszył swój lud i zmiłował się nad jego ubogimi! |
|