1. | PS.FLORIAŃSKI | (89:3) Nie otewracaj człowieka we śmiarę, a rzekł jeś: Obroćcie sie, synowie ludzszczy! |
2. | PS.PUŁAWSKI | (89:3) Nie odwracaj człowieka we śmiarę, a rzekł jeś: Obroćcie sie, synowie ludzcy! |
3. | WUJEK.1923 | Nie obracaj w poniżenie człowieka, i rzekłeś: Nawracajcie się synowie człowieczy. |
4. | GDAŃSKA.1881 | Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy. |
6. | PS.BYCZ.1854 | Ty-wracasz człowieka do prochu, i-mówisz: Powróćcie, dzieci człowiecze. |
7. | GÖTZE.1937 | Ty obracasz znowu w proch człowieka i mówisz: "Wróćcie, dzieci ludzkie!" |
8. | CYLKOW | Przywodzisz człowieka do prochu i powiadasz: nawróćcie się synowie Adama. |
9. | KRUSZYŃSKI | W proch obracasz człowieka, bo rzekłeś: "Wróćcie synowie ludzcy". |
10. | ASZKENAZY | Zawrócisz człeka do prochu i rzeczesz: "Wracajcie, synowie Adama". |
11. | SZERUDA | Ty człowieka w proch obracasz i mówisz: Wróćcie, synowie ludzcy! |
12. | TYSIĄCL.WYD1 | (89:3) Do prochu każesz wracać śmiertelnym, mówisz: «Synowie ludzcy, wracajcie» — |
13. | TYSIĄCL.WYD5 | W proch każesz powracać śmiertelnym i mówisz: Synowie ludzcy, wracajcie! |
14. | BRYTYJKA | Ty znowu człowieka w proch obracaszI mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy! |
15. | POZNAŃSKA | Bo tysiąc lat jest w oczach Twoich jak dzień wczorajszy, który minął, jak zmiana jednej straży nocnej. |
16. | WARSZ.PRASKA | Ty sprawiasz, że ludzie znów w proch się zmieniają, i mówisz do nich: Wracajcie, synowie ludzcy. |
17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Przyprowadzasz człowieka do prochu i powiadasz: Nawróćcie się, synowie Adama. |
18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Ty też obracasz człowieka w proch I mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy! |
19. | TOR.PRZ.2023 | Ty obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy. |