« Iza 41:1 Księga Izajasza 41:2 Iza 41:3 » 

Pokaż oryg. numery wersetów
1.WUJEK.1923Kto zbudził od wschodu słońca sprawiedliwego, wezwał go, aby szedł za nim? poda przed nim narody i króle odzierży, da jako proch mieczowi jego, jako źdźbło od wiatru porwane łukowi jego?
2.GDAŃSKA.1881Któż wzbudził od wschodu słońca sprawiedliwego, i wezwał go, aby go naśladował? Któż mu podbił narody, aby nad królami panował, podawszy je jako proch pod miecz jego, a jako plewy rozproszone pod łuk jego?
3.GDAŃSKA.2017Kto wzbudził ze wschodu tego sprawiedliwego i wezwał go, aby go naśladował? Kto mu podbił narody, aby nad królami panował? Podał je jak proch pod jego miecz i jak rozproszone ściernisko pod jego łuk.
4.CYLKOWKtóż pobudził tego ze Wschodu, który zwycięstwo powołał w ślady swoje, narody sobie podbił i królów ujarzmił, podawszy ich jako proch pod miecz swój, a jako plewy rozproszone pod łuk swój?
5.TYSIĄCL.WYD5Kto wzbudził ze wschodu tego, którego wkroczenia domaga się sprawiedliwość? Kto mu poddaje narody i upokarza królów? Miecz jego ściera ich na proch, jego łuk roznosi ich jak słomę.
6.BRYTYJKAKtóż wzbudził na Wschodzie tego, któremu towarzyszy zwycięstwo na każdym kroku? Który poddaje narody swojej mocy i podbija królów? Którego miecz ściera ich jak proch, a łuk rozwiewa jak plewę?
7.POZNAŃSKAKtóż powołał ze Wschodu tego, w ślad za którym podąża zwycięstwo? [Kto] mu poddaje narody i królów mu deptać pozwala? Miecz jego w proch ich ściera i jego łuk rozprasza jak plewy.
8.WARSZ.PRASKAA któż to wzbudził na wschodzie tego, za którym krok w krok idzie sprawiedliwość? Kto wydał w jego ręce narody i kto poniżył wszystkich władców? Jego mieczem zostali na proch starci, a Jego łuk rozproszy ich jak plewy.
9.ŚLĄSKIE.TOW.BIB.Kto pobudził ze Wschodu tego, którego na każdym kroku spotyka zwycięstwo, podbił sobie narody oraz ujarzmił królów; poddał ich jak proch pod swój miecz i pod swój łuk jak gdyby rozproszone plewy.
10.EIB.BIBLIA.2016.LITKto wzbudził zwycięzcę na wschodzie? Kogo sprawiedliwość wzywa do swych stóp? Poddaje mu narody i podporządkowuje królów. Rozbija ich w puch jego miecz, rozwiewa jak plewę jego łuk.