1. | WUJEK.1923 | Wszakże jednak pnia korzenia jego w ziemi zaniechajcie, a niech będzie związany łańcuchem żelaznym i miedzianym na trawach, które na polach są, a rosą niebieską niech będzie skropiony, a z zwierzęty część jego w trawie ziemnéj. |
2. | GDAŃSKA.1881 | Wszakże pień korzenia jego w ziemi zostawcie, a niech będzie związany łańcuchem żelaznym i miedzianym na trawie polnej, aby rosą niebieską był skrapiany, a z zwierzętami niech się pasie w trawie ziemskiej; |
3. | GDAŃSKA.2017 | Lecz pień jego korzenia zostawcie w ziemi i to w okowach żelaza i brązu na polnej trawie, aby był skrapiany rosą z nieba, a trawę ziemi niech dzieli ze zwierzętami. |
4. | TYSIĄCL.WYD1 | (4:12) Ale nasadę korzeni jego w ziemi zostawcie, w łańcuchu żelaznym i miedzianym. Trawą polną karmić go będą, a rosą niebieską będzie skrapiany i ze zwierzętami będzie jego mieszkanie. |
5. | TYSIĄCL.WYD5 | (4:12) Lecz pień jego korzeni pozostawcie w ziemi, i to w okowach z żelaza i brązu, wśród polnej zieleni. Niech zwilża go rosa z nieba, a trawę polną niechaj dzieli ze zwierzętami! |
6. | BRYTYJKA | (4:12) Lecz jego pień korzenny pozostawcie w ziemi, w obręczy żelaznej i miedzianej na niwie zielonej; niech rosa niebieska go zrasza i niech ma udział ze zwierzętami polnymi w ziołach ziemi! |
7. | POZNAŃSKA | (4:12) Jednakże pień jego korzeni zostawcie w ziemi w okowach żelaza i brązu, na polnej murawie, aby był skrapiany rosą niebieską i żeby ze zwierzętami [dzielił] swój los w trawie na ziemi. |
8. | WARSZ.PRASKA | (4:12) Lecz jego pień razem z korzeniami pozostawcie w ziemi, nawet otoczcie go ogrodzeniem z żelaza i brązu; niech tak pozostanie pośród roślin polnych. Niech będzie nawadniany rosą, co z nieba spada, a trawa polna niech będzie tak samo dla niego jak dla dzikich zwierząt. |
9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Jednak pień jego korzenia zostawcie w ziemi. Niechaj na polnej trawie będzie związany żelaznym oraz mosiężnym łańcuchem, by był skrapiany niebiańską rosą. Niech się pasie ze zwierzętami na mule świata. |
10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (4:12) Ale jego korzeń pozostawcie w ziemi, w obręczy z żelaza i miedzi, w polnej trawie! Niech go zrasza rosa niebios, niech się pasie ze zwierzętami! |