1. | WUJEK.1923 | Pycha serca twego wyniosła cię, mieszkającego w rozpadlinach skał, podwyższającego stolicę twoję, który mówisz w sercu swojem: Kto mię ściągnie na ziemię? |
2. | GDAŃSKA.1881 | Pycha serca twego zdradziła cię, o ty! który mieszkasz w rozpadlinach skalnych, w wysokiem mieszkaniu twojem, który mówisz w sercu swojem: Któż mię na ziemię ściągnie? |
3. | GDAŃSKA.2017 | Pycha twego serca zwiodła cię, ty, który mieszkasz w rozpadlinach skalnych, masz swoje mieszkanie na wysokości; ty, który mówisz w swoim sercu: Któż mnie ściągnie na ziemię? |
4. | CYLKOW | Zuchwałość serca twojego odurzyła cię, - mieszkałeś w rozpadlinach skał, na sterczącej siedzibie swojej, i mniemałeś w sercu swojem: Któż strąci mnie na ziemię? |
5. | TYSIĄCL.WYD5 | A pycha twego serca zwiodła ciebie, który mieszkasz w rozpadlinach skalnych, który na wysokościach założyłeś swoją siedzibę, który mówisz w swym sercu: Któż mnie strąci na ziemię? |
6. | BRYTYJKA | Pycha twojego serca zwiodła cię, który mieszkasz w rozpadlinach skalnych, swoją siedzibę umieściłeś wysoko, myśląc w swoim sercu: Kto mnie sprowadzi na ziemię? |
7. | POZNAŃSKA | Zwodzi cię pycha twego serca: mieszkasz w grotach skalnych, na wysokościach wznosisz swe mieszkanie i mówisz sobie: "Któż zdoła mnie ściągnąć na ziemię?" |
8. | WARSZ.PRASKA | Lecz sprowadziła cię na manowce twa niemądra pycha. I musisz mieszkać teraz w rozpadlinach skalnych, gniazda sobie zakładasz na wysokich górach i pytasz dumnie: A któż mnie stąd strącić zdoła? |
9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Odurzyła cię zuchwałość twego serca. Mieszkałeś w rozpadlinach skał, w sterczącej swojej siedzibie, a w swoim sercu mówiłeś: Kto mnie strąci na ziemię? |
10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Zwiodła cię pycha twego serca, ty, mieszkańcu szczelin skalnych! Siedzibę masz wysoko, więc mówisz w swoim sercu: Kto mnie sprowadzi na ziemię? |
11. | TOR.PRZ.2023 | Pycha twojego serca zwiodła cię; ty, który mieszkasz w rozpadlinach skalnych, siedzibę swoją masz wysoko, więc mówisz w swoim sercu: Kto mnie ściągnie na ziemię? |