1. | PS.FLORIAŃSKI | (14:3) jenże mołwi prawdę w siercu swojem, jenże nie uczynił lści w języce swojem (14:4) ani uczynił bliźniemu swemu złego, ani przekorzyzny wziął jest przeciw bliźnim swojim. |
2. | PS.PUŁAWSKI | (14:3) jen mowi prawdę w siercu swoim, jen nie uczynił zdradę w języku swoim, (14:4) ani uczynił bliźniemu swemu złe, ani przekorzyzny wziął przeciw bliźnim swym. |
3. | WUJEK.1923 | Który mówi prawdę w sercu swojem, który nie czyni zdrady językiem swoim: ani uczynił bliźniemu swemu złego, i zelżywości nie przyjął przeciw bliźnim swoim. |
4. | GDAŃSKA.1881 | Który nie obmawia językiem swoim, nic złego nie czyni bliźniemu swemu, ani zelżywości kładzie na bliźniego swego. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Kto nie obmawia swym językiem, nie wyrządza bliźniemu nic złego, nie znieważa bliźniego; |
6. | PS.BYCZ.1854 | Co nie obchodzi-wokoło, dla potwarzania językiem-swoim; co nie czyni, przyjacielowi-swemu, złego, i-z-obelgą nie porywa-się na bliźniego-swego. |
7. | GÖTZE.1937 | Kto nie obmawia językiem swoim, nie czyni nic złego towarzyszowi swemu, ani obelgi nie rzuca na swego bliźniego. |
8. | CYLKOW | Nie spotwarza językiem swoim, nie czyni bliźniemu złego, ani hańby nie rzuca na krewnego. |
9. | KRUSZYŃSKI | Który nie obmawia językiem swoim, nie czyni nic złego bliźniemu swemu i zelżywości nie wyrządza bliźniemu swemu. |
10. | ASZKENAZY | kto na język swój nie bierze nikogo, krzywdy nie czyni bliźniemu swemu, ani też hańby nie cierpi na tym, kto mu jest blizki - |
11. | SZERUDA | Kto nie obmawia językiem swoim, nie wyrządza krzywdy bliźniemu swemu, ani nie rzuca potwarzy na przyjaciela swego. |
12. | TYSIĄCL.WYD1 | (14:3) i oszczerstw swym językiem nie głosi; kto zła nie czyni bliźniemu swojemu i sąsiadowi swemu nie ubliża; |
13. | TYSIĄCL.WYD5 | i nie rzuca oszczerstw swym językiem; ten, który nie czyni bliźniemu nic złego i nie ubliża swemu sąsiadowi; |
14. | BRYTYJKA | Nie obmawia językiem swoim, Nie czyni zła bliźniemu swemu Ani nie znieważa sąsiada swego. |
15. | POZNAŃSKA | i językiem swym nie szerzy oszczerstw; kto nie wyrządza zła bliźniemu swemu ani nie rzuca potwarzy na swego przyjaciela; |
16. | WARSZ.PRASKA | ten, kto swym językiem innych nie obraża i przyjaciołom nic złego nie czyni, a swoim najbliższym przykrości nie sprawia; |
17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Nie spotwarza swoim językiem, nie czyni złego bliźniemu, ani nie rzuca hańby na bliskiego. |
18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Nie obmawia swym językiem, Nie wyrządza zła bliźniemu, Nie ubliża sąsiadowi, |
19. | TOR.PRZ. | Kto nie obmawia swoim językiem, nie czyni swojemu bliźniemu zła, nie znieważa swojego sąsiada. |