« Psal 42:3 Księga Psalmów 42:4 Psal 42:5 » 

Pokaż oryg. numery wersetów
1.PS.FLORIAŃSKI(41:4) To wspomionął jeśm i wylił jeśm w mię duszę moję, bo pojdę w miasto przebytku dziwnego aż do domu bożego (41:5) w głosie wiesiela i w spowiedzi źwięk kochającego sie.
2.PS.PUŁAWSKI(41:4) To wspomionął jeśm i wylił jeśm duszę moję w mię, bo pojdę w miasto stanu dziwnego aż do domu bożego (41:5) w głosie wiesiela i w spowiedzi źwięk kochającego sie.
3.WUJEK.1923(42:5) Na tom wspominał i wylałem na się duszę moją: że przyjdę na miejsce przybytku dziwnego, aż do domu Bożego, z głosem wesela i wyznawania głosu godującego.
4.GDAŃSKA.1881(42:5) Na to wspominając wylewam sam sobie duszę moję, żem bywał w poczcie innych, i chadzałem z nimi do domu Bożego, z wesołym głosem, i z chwałą, w mnóstwie weselących się.
5.GDAŃSKA.2017Wylewam swą duszę, gdy wspominam, jak krocząc w tłumie, szedłem z nimi do domu Bożego wśród głosów radości i chwały, pośród świętującego tłumu.
6.PS.BYCZ.1854(42:5) Te rzeczy pamiętam, i-rozléwam w-sobie duszę-moję; lecz poszedłbym z-rzeszą; odszedłbym do domu Bożego, z-głosem pienia i-dziękczynienia gminu, obchodzącego-święto.
7.GÖTZE.1937(42:5) O tem wspominam i wylewam w sobie duszę moją, jak pielgrzymowałem w tłumie narodu, podążałem z nimi do domu Bożego z radosnemi okrzykami chwały wśród mnóstwa świętujących.
8.CYLKOW(42:5) To pomnę, i wylewam w sobie duszę moję, jakem wstępował do przybytku, jak zdążałem z innymi do domu Pana, przy odgłosie wesela i dziękczynienia, poczet świętujący.
9.KRUSZYŃSKI(42:5) To wspominając, wylewałem sobie duszę moją, żem chodził często z nimi do Domu Bożego z głosem wesela i z chwałą mnóstwa weselących się.
10.ASZKENAZY(42:5) To tedy wspomnę i radbym rozlał nademnie duszę mą, iżbym ruszył w mnogim zespole, dał im ciągnąć pielgrzymką aż do domu bożego, wśród zgiełku dziękczynnej radości - świątecznemu tłumowi.
11.SZERUDA(42:5) Wspominam to i daję upust swym myślom, jak pielgrzymowałem w tłumie, prowadziłem ich do domu Bożego wśród głosów radości i dziękczynienia ludu świętującego.
12.TYSIĄCL.WYD1(41:5) Dusza rozrzewnia się we mnie, gdy wspomnę na to, jak z tłumem kroczyłem do domu Bożego, idąc na jego czele wśród głosów wesela i chwały, w świątecznym orszaku.
13.TYSIĄCL.WYD5(42:5) Wspominam o tym i rozrzewnia się dusza we mnie, jak to na czele uroczystego pochodu szedłem do domu Bożego, wśród głosów radości i dziękczynienia w świątecznym orszaku.
14.BRYTYJKA(42:5) Wspominam to z wielkim rozrzewnieniem, Jak chodziłem w tłumie, pielgrzymując do domu Bożego Wśród głosów radości i dziękczynienia tłumu świętującego.
15.POZNAŃSKA(42:5) Daję upust mej żałości ożywiając wspomnienia, jak kroczyłem w gromadzie, jak podążałem przed nią do Domu Bożego pośród głosów radości i hymnów dziękczynnych, pośród świątecznego zgiełku.
16.WARSZ.PRASKA(42:5) Ze wzruszeniem wspominam dni owe, gdy szedłem sam uroczyście i wiodłem innych do domu Bożego; wznosili radosne okrzyki i dziękczynienia składali idąc w wesołym tłumie.
17.ŚLĄSKIE.TOW.BIB.(42:5) To pamiętam, rozlewając w sobie mą duszę, jak wchodziłem do Przybytku, jak wraz z innymi, przy odgłosie wesela i dziękczynienia, w świątecznym tłumie zdążałem do Domu Boga.
18.EIB.BIBLIA.2016.LIT(42:5) Tak, pamiętam - i ze łzami wspominam te chwile, Kiedy w wielkim tłumie chadzałem do domu Bożego, A lud świętował radośnie i wyrażał swą wdzięczność.
19.TOR.PRZ.To wspominam i wylewam na siebie moją duszę, jak podróżując w tłumie, szedłem z nimi do domu Bożego wśród okrzyków radości i dziękczynienia, pośród świętującego mnóstwa.