| 1. | PS.FLORIAŃSKI | (41:9) Głębokość głębokość wzywa w głosie okien twojich. (41:10) Wszystki wysokości twe i płynienie twoje na mię są szły. |
| 2. | PS.PUŁAWSKI | (41:9) Głębokość głębokości wzywa w głosie źrzodł twoich. (41:10) Wszytki wysokości twoje i wełny twoje[j] na mię poszły. |
| 3. | WUJEK.1923 | (42:8) Przepaść przepaści przyzywa, na głos upustów twoich: wszystkie wysokie wały twoje, i nawałności twoje na mię się stoczyły. |
| 4. | GDAŃSKA.1881 | (42:8) Przepaść przepaści przyzywa, na szum upustów twoich: wszystkie powodzi twoje i nawałności twoje na mię się zwaliły. |
| 5. | GDAŃSKA.2017 | Przepaść przyzywa przepaść szumem twoich upustów; wszystkie twoje fale i nawałnice przewalają się nade mną. |
| 6. | PS.BYCZ.1854 | (42:8) Przepaść, do przepaści, wołająca, od-szumu wodospadów-Twoich; wszystkie bałwany-Twe, i-fale-Twoje, ponademną przeszły. |
| 7. | GÖTZE.1937 | (42:8) Jedna głębia woła do drugiej przy szumie wodospadów Twoich; wszystkie Twoje bałwany i fale przeszły nade mną. |
| 8. | CYLKOW | (42:8) Przepaść przepaści przyzywa przy odgłosie wodospadów Twoich, wszystkie nurty i fale Twoje ponademną przeszły. |
| 9. | KRUSZYŃSKI | (42:8) Przepaść przepaści przyzywa na głos upustów Twoich, wszystkie utrapienia Twoje i nawałności Twoje na mnie się zwaliły. |
| 10. | ASZKENAZY | (42:8) Przepaść ku przepaści woła za głosem Twych wodotrysków - wszystkie łomy Twych fal i Twych bałwanów przewaliły się nademną. |
| 11. | SZERUDA | (42:8) Przepaść przyzywa przepaść w szumie wodospadów Twoich; wszystkie wały Twoje i fale Twoje przeszły nade mną. |
| 12. | TYSIĄCL.WYD1 | (41:8) Głębina przyzywa głębinę grzmotem Twych wodospadów: wszystkie Twe nurty i fale nade mną się przewaliły. |
| 13. | TYSIĄCL.WYD5 | (42:8) Głębia przyzywa głębię hukiem Twych potoków. Wszystkie Twe nurty i fale nade mną się przewalają. |
| 14. | BRYTYJKA | (42:8) Głębina przyzywa głębinę w odgłosie wodospadów twoich:Wszystkie nawałnice i fale twoje przeszły nade mną. |
| 15. | POZNAŃSKA | (42:8) Odmęt przyzywa odmęt wśród szumu Twoich upustów. Wszystkie Twe nawałnice i fale przewaliły się nade mną. |
| 16. | WARSZ.PRASKA | (42:8) Jedna otchłań woła do drugiej, gdy z hukiem spadają Twe wody, przewalają się nade mną potężne zwały wody i fale. |
| 17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | (42:8) Przepaść przyzywa przepaść przy odgłosie swych wodospadów, Twoje nurty i fale wszystkie nade mną przeszły. |
| 18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (42:8) Głębia przyzywa głębię w odgłosie Twych wodospadów, Przewaliły się nade mną Twe potężne bałwany i fale. |
| 19. | TOR.PRZ. | Głębia woła do głębi, szumem Twoich wodospadów; wszystkie Twoje fale i nawałnice przeszły nade mną. |