Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | I przystąpiliście pod górę, która gorzała aż do nieba: i była na niéj ciemność i obłok i mgła. | 2. | GDAŃSKA.1881 | Tedyście przystąpili, a stanęliście pod górą, a ona góra pałała ogniem aż do samego nieba, a była na niej ciemność, obłok i mgła. | 3. | GDAŃSKA.2017 | Wtedy zbliżyliście się i stanęliście pod górą, a góra płonęła ogniem aż po samo niebo, okryta ciemnością, obłokiem i mrokiem. | 4. | CYLKOW | Tedyście przystąpili i stanęli u stóp góry, a góra ona płonęła ogniem do wyżyn niebios, przy ciemności, chmurach i mgle. | 5. | KRUSZYŃSKI | Zbliżyliście się i stanęliście pod górą; a góra płonęła ogniem, ze środka niebios się wydobywającym, wpośród ciemności, obłoku i pomroki. | 6. | MIESES | przystąpiliście i stanęliście pod Górą, Góra zaś płonęła ogniem, aż do głębi niebios, – wśród ciemności, obłoków i mgły, – | 7. | TYSIĄCL.WYD5 | Wtedy przybliżyliście się i stanęliście pod górą, a góra płonęła ogniem aż do nieba, okryta mrokiem, ciemnością i chmurą. | 8. | BRYTYJKA | Wtedy przystąpiliście i stanęliście u stóp góry – a góra ta płonęła ogniem aż do samego nieba, w ciemnościach, chmurach i mgle. | 9. | POZNAŃSKA | I zbliżyliście się, i stanęliście u podnóża góry. A góra ta płonęła ogniem aż po samo niebo [pośród] ciemnych, gęstych chmur. | 10. | WARSZ.PRASKA | Wtedy przyszliście i zatrzymaliście się u stóp góry, która była w ogniu, a wychodzące z niej płomienie dosięgały poprzez mroki samego nieba, podczas gdy ją samą spowijały ciemności. | 11. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Wtedy podeszliście i stanęliście u stóp góry, a owa góra płonęła ogniem do wyżyn niebios, przy ciemności, chmurach i mgle. | 12. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Wtedy podeszliście i stanęliście u podnóża góry, która płonęła ogniem aż po samo niebo, a spowijał ją ciemny obłok i gęsty mrok. |
|