1. | WUJEK.1923 | (Bom nie wydawał ku grzeszeniu gardła mego, abym żądał przeklinając duszę jego. |
2. | GDAŃSKA.1881 | (I owszem nie dałem zgrzeszyć ustom moim, abym miał żądać przeklęstwa duszy jego.) |
3. | GDAŃSKA.2017 | (Nawet nie pozwoliłem zgrzeszyć swoim ustom, pragnąc przekleństwa na jego duszy); |
4. | CYLKOW | Alem nigdy nie dopuszczał, aby zgrzeszyło podniebienie moje, aby zażądało przekleństwem duszy jego. |
5. | KRUSZYŃSKI | ależ nie, nie dopuściłem grzeszyć ustom moim, abym miał żądać przekleństwa duszy jego! |
6. | TYSIĄCL.WYD5 | Nie dałem, by język mój grzeszył, w przekleństwie życząc śmierci. |
7. | BRYTYJKA | Nigdy nie dopuściłem, aby moje usta zgrzeszyły, przeklinając go na śmierć. |
8. | POZNAŃSKA | Nie pozwoliłem grzeszyć memu językowi ani rzucać przekleństwa na jego życie. |
9. | WARSZ.PRASKA | Przecież tak czułem, by mój język nie grzeszył i nie przeklinał mnie samego skazując na zgubę. |
10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Nigdy nie dopuszczałem, by zgrzeszyło me podniebienie i zażądało przekleństwa jego duszy. |
11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | [byłbym winny], jednak nie dopuściłem, by zgrzeszyły moje usta - nie przeklinałem go i nie prosiłem o odebranie mu duszy! |
12. | TOR.PRZ.2023 | Lecz nie dałem, by zgrzeszyć miało moje podniebienie, aby zabiegać z przekleństwem o jego duszę; |