Pokaż oryg. numery wersetów1. | BUDNY.1574 | Jako człowiek idąc (precz) zostawiwszy dom swój, i dawszy władzą niewolnikom swym, i każdemu robotę jego, a wrotnemu roskazał aby czuł. | 2. | WUJEK.1923 | Jako człowiek, który odjechawszy precz, zostawił dom swój, i dał sługom swym władzę nad każdą robotą swoją, i wrotnemu rozkazał, aby czuł. | 3. | RAKOW.NT | Jako człowiek odjeżdżając precz zostawiwszy dom swój, i dawszy sługom swym zwierzchność, i każdemu robotę jego, i wrotnemu przykazał aby czuł. | 4. | GDAŃSKA.1881 | Jako człowiek, który precz odjeżdżając, zostawił dom swój, i rozdał urzędy sługom swoim, i każdemu robotę jego, i wrotnemu przykazał, aby czuł. | 5. | GDAŃSKA.2017 | Syn Człowieczy bowiem jest jak człowiek, który wyjeżdżając, zostawił swój dom, dał władzę swoim sługom i każdemu jego pracę, a odźwiernemu nakazał czuwać. | 6. | SZCZEPAŃSKI | Jak człowiek, który odjeżdżając zostawił dom swój i dał swoim sługom swobodę, i każdemu swoje zajęcie, a odźwiernemu zlecił, aby czuwał... | 7. | MARIAWICI | Jako człowiek, który odjechawszy w obce kraje, zostawił dom swój i dał sługom swoim władzę każdemu nad jego robotą, a odźwiernemu rozkazał, aby czuwał. | 8. | GRZYM1936 | Tak będzie, jak z człowiekiem, który wyruszając w podróż, zostawił swój dom i wyznaczył każdemu słudze swój obowiązek, a odźwiernemu kazał czuwać. | 9. | DĄBR.WUL.1973 | Jako człowiek, który odjeżdżając daleko zostawił dom swój i rozdał władzę sługom swoim, każdemu nad zajęciem jego, a odźwiernemu przykazał, aby czuwał. | 10. | DĄBR.GR.1961 | Jak człowiek, który odjeżdżając daleko, zostawił dom swój i rozdał władzę sługom swoim, każdemu nad zajęciem jego, a odźwiernemu nakazał, aby czuwał. | 11. | TYSIĄCL.WYD5 | Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróż. Zostawił swój dom, powierzył swym sługom staranie o wszystko, każdemu wyznaczył zajęcie, a odźwiernemu przykazał, żeby czuwał. | 12. | BRYTYJKA | Jest to tak, jak u człowieka, który odjechał, zostawił dom swój, dał władzę sługom swoim, każdemu wyznaczył jego zadanie, a odźwiernemu nakazał, aby czuwał. | 13. | POZNAŃSKA | Bo to jest tak, jak z człowiekiem, który udając się w podróż opuścił dom i zdał władzę sługom, wyznaczył każdemu z nich zajęcie, a odźwiernemu nakazał, aby czuwał. | 14. | WARSZ.PRASKA | Rzecz ma się bowiem tak jak z człowiekiem, który wyjechawszy, zostawił swój dom, powierzając pieczę nad wszystkim swoim sługom, z których każdemu wyznaczył własne zajęcie, a odźwiernemu kazał czuwać. | 15. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Podobnie jak człowiek przebywający za granicą, który opuścił dom, podzielił władzę swoim sługom oraz każdemu jego pracę, a odźwiernemu nakazał by był czujny. | 16. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Podobnie jak człowiek wybierający się w podróż zostawia swój dom, daje władzę swoim sługom, każdemu jego zadanie, odźwiernemu zaś nakazuje, aby czuwał, | 17. | TOR.PRZ.2023 | Jak człowiek, który gdy odjeżdżał, zostawił swój dom i dał władzę swoim sługom, i każdemu jego zadanie, a odźwiernemu nakazał, aby czuwał. |
|