Pokaż oryg. numery wersetów1. | BUDNY.1574 | A przystąpiwszy przebudzali go mówiąc, Nauczycielu, giniemy. A on ze snu wstawszy, zagroził wiatrowi i nawałności wodnej, i uspokoiły się, i było cicho. | 2. | WUJEK.1923 | A przystąpiwszy, obudzili go, mówiąc: Mistrzu! giniemy. A on wstawszy, zfukał wiatr i nawałność wody, i przestała, i stała się pogoda. | 3. | RAKOW.NT | A przystąpiwszy obudzili go, mówiąc: Mistrzu, mistrzu, giniemy! A on wstawszy sfukał wiatr i wał wodny; i przestały, i było uciszenie. | 4. | GDAŃSKA.1881 | A przystąpiwszy, obudzili go, mówiąc: Mistrzu, mistrzu! giniemy. A on ocknąwszy się, zgromił wiatr i wały wodne, i uśmierzyły się, i stało się uciszenie. | 5. | GDAŃSKA.2017 | Podeszli więc i obudzili go, mówiąc: Mistrzu, mistrzu, giniemy! Wówczas wstał, zgromił wiatr i wzburzone fale, a one się uspokoiły i nastała cisza. | 6. | SZCZEPAŃSKI | Przystąpili więc i obudzili Go, mówiąc: Mistrzu, <Mistrzu>, giniemy! On zaś, powstawszy, nakazał wichrowi i wodnym bałwanom, a one zaniechały, i stała się cisza. | 7. | MARIAWICI | Przystąpiwszy tedy uczniowie, obudzili Go, mówiąc: Mistrzu, giniemy. A On wstawszy, zgromił wiatr i onę nawałność wody; i przestała, i stało się uciszenie. | 8. | BIESZK.ŁUK.1931 | Przeto przystąpili uczniowie do niego i obudzili go, wołając: „Mistrzu, mistrzu, giniemy!”. A Jezus wstał i rozkazał wichrowi i wodom rozszalałym, by się uspokoiły. I oto, uspokoiły się i nastała głęboka cisza. | 9. | GRZYM1936 | Przystąpili więc do niego, żeby go obudzić i mówili mu: Mistrzu, giniemy. A on, podnosząc się, wichrom i bałwanom rozkazał; i uspokoiły się a nastała cisza. | 10. | DĄBR.WUL.1973 | Przystępując tedy zbudzili go mówiąc: Nauczycielu, giniemy! A on powstając nakazał wichrowi i nawałnicy wody, a ustąpiły: i nastała cisza. | 11. | DĄBR.GR.1961 | Przystąpiwszy tedy zbudzili go mówiąc: Panie, Panie, giniemy! A on powstał i rozkazał wichrowi i nawale wód, a ustąpiły: i nastała cisza. | 12. | TYSIĄCL.WYD5 | Przystąpili więc do Niego i obudzili Go, wołając: Mistrzu, Mistrzu, giniemy! On zaś wstał, rozkazał wichrowi i wzburzonej fali: uspokoiły się, i nastała cisza. | 13. | BRYTYJKA | Tedy przystąpili do niego i zbudzili go, mówiąc: Mistrzu, Mistrzu, giniemy. A On obudziwszy się, zgromił wiatr i wzburzone fale, a one uspokoiły się i nastała cisza. | 14. | POZNAŃSKA | I zbudzili Go, mówiąc: - Nauczycielu, Nauczycielu, giniemy! On zaś powstawszy rozkazał wichrowi i wzburzonym falom. I uspokoiły się, i nastała cisza. | 15. | WARSZ.PRASKA | Przystąpili więc do Niego i obudzili Go, mówiąc: Nauczycielu, Nauczycielu, giniemy! Wówczas On, podniósłszy się, upomniał wicher i wzburzoną wodę, a one uległy i zapanowała cisza. | 16. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Zatem podeszli oraz go obudzili, mówiąc: Mistrzu, Mistrzu, giniemy. Zaś on, rozbudzony, zgromił wiatr oraz wzburzenie wody; zatem się zatrzymały i stała się cisza. | 17. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Przysunęli się zatem do Niego i obudzili Go. Mistrzu! Mistrzu! - wołali. - Giniemy! A On, wyrwany ze snu, skarcił wiatr i wzburzone fale. Wtedy burza ustała i zapanowała cisza. | 18. | TOR.PRZ.2023 | Zbliżyli się więc i obudzili Go, mówiąc: Mistrzu, Mistrzu! Giniemy. A On rozbudził się, zgromił wiatr i wzburzone fale; i przestały, i nastała cisza. |
|