Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | Uschła trawa i opadł kwiat; bo duch Pański wionął nań. Prawdziwie lud jest trawa. | 2. | GDAŃSKA.1881 | Trawa usycha, kwiat opada; skoro wiatr Pański powionie nań; zaprawdęć ludzie są tą trawą. | 3. | GDAŃSKA.2017 | Trawa usycha, kwiat więdnie, gdy wiatr PANA powieje na nie. Zaprawdę ludzie są trawą. | 4. | CYLKOW | Usycha trawa, więdnie kwiat, gdy duch Wiekuistego wionie nań; zaprawdę, trawą ten lud! | 5. | TYSIĄCL.WYD5 | Trawa usycha, więdnie kwiat, gdy na nie wiatr Pana powieje. <Prawdziwie, trawą jest naród>. | 6. | BRYTYJKA | Trawa usycha, kwiat więdnie, gdy wiatr Pana powieje nań. Zaprawdę: Ludzie są trawą! | 7. | POZNAŃSKA | Usycha trawa, kwiat więdnie, gdy tchnienie Jahwe ich dotknie. (Tak, trawą jest naród). | 8. | WARSZ.PRASKA | Trawa z czasem usycha, a kwiaty więdną, gdy przejdzie nad nimi tchnienie Pana. [Zaprawdę, tylko trawą jest cały naród.] | 9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Usycha trawa, więdnie kwiat, kiedy na niego wieje wiatr WIEKUISTEGO; zaprawdę, ten lud jest trawą. | 10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Usycha ta trawa i więdnie ten kwiat, gdy tylko wiatr PANA powieje na nie. Tak! Ludzie są jak trawa! |
|