Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | A gdy przyszli do ziemie Suph, rzekł Saul do sługi, który był z nim: Pójdź, a wróćmy się, by snadź ojciec mój nie zaniechał oślic, a o nas się nie frasował. | 2. | GDAŃSKA.1881 | A przyszedłszy do ziemi Suf, rzekł Saul do sługi swego, który był z nim: Pójdź, a wróćmy się, by snać zaniechwaszy ojciec mój oślic, nie frasował się o nas, | 3. | GDAŃSKA.2017 | Kiedy przyszli do ziemi Suf, Saul powiedział do swego sługi, który z nim był: Chodź, wracajmy, by czasem mój ojciec nie zaniechał troski o oślice i nie martwił się o nas. | 4. | CYLKOW | Ale gdy doszli do dziedziny Cuf, rzekł Saul do pachołka swego, który mu towarzyszył: Chodź, wróćmy, inaczej mógłby ojciec mój zamiast o oślice troszczyć się o nas. | 5. | KRUSZYŃSKI | Gdy przybyli do ziemi Cuf, rzekł Saul do sługi swego, który był z nim: "Pójdźmy, wróćmy się, aby mój ojciec, zaniechawszy oślic, niepokoił się o nas". | 6. | TYSIĄCL.WYD5 | Gdy dotarli do ziemi Suf, rzekł Saul do chłopca, który mu towarzyszył: Wracajmy, by czasem mój ojciec, zaniechawszy troski o oślice, nie trapił się o nas. | 7. | BRYTYJKA | Wreszcie doszli do ziemi Suf, i Saul rzekł do swojego sługi, który był z nim: Zawróćmy, aby ojciec mój, wyrzekłszy się oślic, nie zaczął się martwić o nas. | 8. | POZNAŃSKA | Gdy przyszli do kraju Cuf, Saul powiedział do swego sługi, który mu towarzyszył: - Chodź, wracamy! Bo ojciec mój, nie troszcząc się [już] o oślice, będzie się o nas niepokoił. | 9. | WARSZ.PRASKA | Kiedy zaś doszli już do ziemi Suf, powiedział Saul do sługi, który był z nim: Chodź, wracamy, bo mój ojciec, zapomniawszy już o oślicach, zacznie się martwić o nas. | 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | A gdy doszli do granicy Cuf, Saul powiedział do swojego sługi, który mu towarzyszył: Chodź, wrócimy; bo mój ojciec zamiast troszczyć się o oślice, mógłby i o nas. | 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Gdy dotarli do ziemi Suf, Saul powiedział do sługi: Tutaj zawróćmy, bo jeszcze mój ojciec przestanie martwić się o oślice, a zacznie martwić się o nas! |
|