1. | WUJEK.1923 | Wzbudziłem z północy, a przyjdzie: ze wschodu słońca będzie wzywał imienia mego: i przywiedzie urząd jako błoto, i jako lepiarz depcący glinę. |
2. | GDAŃSKA.1881 | Wzbudzę od północy lud, ten przyciągnie; i od wschodu słońca, ten wzywać będzie imienia mego; oborzy się na książąt jako na błoto, a podepcze ich, jako garncarz glinę. |
3. | GDAŃSKA.2017 | Wzbudziłem lud od północy, który nadciągnie, i od wschodu, który będzie wzywać mego imienia. Rozdepcze książąt jak błoto, jak garncarz depcze glinę. |
4. | CYLKOW | Pobudziłem go z północy, a przybył, ze wschodu słońca wygłasza imię Moje; kroczy on po książętach jak po błocie, i jako garncarz, co depce glinę. |
5. | TYSIĄCL.WYD5 | Wzbudziłem kogoś z północy i przyszedł, ze wschodu słońca wezwałem go po imieniu. On zdeptał możnowładców jak błoto, podobnie jak garncarz depcze glinę. |
6. | BRYTYJKA | Wzbudziłem na północy męża i przybył, na wschodzie słońca kogoś, kto wzywa mojego imienia; zdeptał władców na błoto tak, jak garncarz ugniata glinę. |
7. | POZNAŃSKA | Wzbudziłem [go] z północy - i przybył! Od wschodu słońca w moje Imię wybiega na spotkanie. Satrapów rozdeptał jak błoto, jak garncarz glinę rozgniata. |
8. | WARSZ.PRASKA | Wzbudziłem kogoś na północy i przyszedł, wezwałem go po imieniu ze wschodu. A on możnowładców zdeptał jak błoto i wymieszał ich jak garncarz glinę. |
9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Pobudziłem go z północy i przybył; ze wschodu słońca wygłasza Moje Imię; on kroczy po zarządcach jak po błocie i jak garncarz, co depcze glinę. |
10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Wzbudziłem na północy kogoś i on przybywa, na wschodzie słońca kogoś, kogo nazwałem z imienia. Podepcze on władców jak błoto - jak garncarz, gdy ugniata glinę. |