1. | WUJEK.1923 | I przystąpił ku niemu sternik i rzekł mu: Co ty tak twardo śpisz? wstań, wzywaj Boga twego, owa snadź rozmyśli się Bóg o nas, a nie zginiemy. |
2. | GDAŃSKA.1881 | Tedy przystąpił do niego sternik, i rzekł mu: Cóż czynisz ty, ospalcze? wstań, wołaj do Boga swego, owa snać wspomni Bóg na nas, abyśmy nie zginęli. |
3. | GDAŃSKA.2017 | Przyszedł więc do niego sternik i zapytał go: Cóż ty czynisz, śpiochu? Wstań, wołaj do swego Boga, może Bóg wspomni na nas, abyśmy nie zginęli. |
4. | CYLKOW | Wtedy przystąpił doń naczelny sternik i rzekł mu: Cóż z tobą, ospalcze? Wstań, wołaj do Boga twojego! Może rozmyśli się ten Bóg względem nas, abyśmy nie zginęli. |
5. | TYSIĄCL.WYD5 | Przystąpił więc do niego dowódca żeglarzy i rzekł mu: Dlaczego ty śpisz? Wstań, wołaj do twego Boga, może przypomni sobie Bóg o nas i nie zginiemy. |
6. | BRYTYJKA | Wtedy podszedł do niego kapitan okrętu i tak rzekł do niego: Dlaczego śpisz? Wstań, wołaj do swojego Boga! Może Bóg wspomni na nas i nie zginiemy. |
7. | POZNAŃSKA | Podszedł tedy do niego dowódca załogi i powiedział: - Jakże możesz spać? Wstawaj, wzywaj swego boga! Może ten bóg zatroszczy się o nas i nie zginiemy! |
8. | WARSZ.PRASKA | Lecz wkrótce przybiegł do niego kapitan i powiedział: jakże możesz teraz spać? Wstawaj natychmiast i módl się do twojego Boga. Może ulituje się twój Bóg nad nami i ześle nam ratunek. |
9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Wtedy podszedł do niego naczelny majtek i mu powiedział: Co z tobą, leniwcze? Wstań, wołaj do twego Boga! Może ten Bóg rozmyśli się względem nas, abyśmy nie zginęli! |
10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Odnalazł go tam kapitan statku i zawołał: Co tobie, że tak twardo śpisz? Wstań, wołaj do swojego Boga! Może Bóg zmiłuje się nad nami i nie zginiemy. |
11. | TOR.PRZ.2023 | Wtedy zbliżył się do niego dowódca żeglarzy i powiedział do niego: Co tobie, że tak twardo śpisz? Wstań, wołaj do swojego boga! Być może bóg pomyśli o nas i nie zginiemy. |