1. | PS.FLORIAŃSKI | (147:6) puszcza krzyształ swoj jako skiby, przed obliczym zimności jego kto ścirzpi? |
2. | PS.PUŁAWSKI | (147:6) puszcza krzyształ swoj jako skiby, przed obliczym zimności jego kto ścirpi? |
3. | WUJEK.1923 | Spuszcza lód swój jako bryły: kto się ostoi przed zimnem jego? |
4. | GDAŃSKA.1881 | Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi? |
5. | GDAŃSKA.2017 | Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem? |
6. | PS.BYCZ.1854 | Rzucającego, lód-swój, jakby-kęsy-chleba; przed zimnem-Jego, któż się-ostoi? |
7. | GÖTZE.1937 | Rzuca grad Swój jak okruchy: któż się ostoi przed mrozem Jego? |
8. | CYLKOW | Rzuca lód Swój bryłami, przed mrozem Jego któż się ostoi. |
9. | KRUSZYŃSKI | Rzuca lód swój, jako bryły; któż ostoi się przed zimnem Jego? |
10. | ASZKENAZY | Ciska lód Swój niby tafle, przed Jego zimnem któż się ostoi? |
11. | SZERUDA | Ciska lód swój jak okruchy, któż ostoi się przed Jego mrozem? |
12. | TYSIĄCL.WYD1 | (147:6) Grad swój rozrzuca jak okruchy chleba; od Jego mrozu ścinają się wody. |
13. | TYSIĄCL.WYD5 | Ciska swój grad jak okruchy chleba; od Jego mrozu ścinają się wody. |
14. | BRYTYJKA | Rozrzuca grad swój jak okruchy, Któż ostoi się przed jego mrozem? |
15. | POZNAŃSKA | Sprawia, że spada lód kawałkami, przed Jego zimnem któż się ostoi? |
16. | WARSZ.PRASKA | Gradem ciska jak pokruszonym kamieniem, od Jego zimna twardnieją wody. |
17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Rzuca Swój lód bryłkami; kto się ostoi przed Jego mrozem? |
18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Rozrzuca grad jak okruchy, Przed Jego mrozem - czy ktoś się ostoi? |
19. | TOR.PRZ.2023 | Rzuca swój grad jak okruchy; kto ostoi się przed Jego zimnem? |