1. | PS.FLORIAŃSKI | (21:25b) bo nie wzgardził ani potępił jest prośby ubogiego, (21:26) ani otwrocił jest oblicza swego ote mnie, a gdy jeśm wołał, wysłuszał jest mie. |
2. | PS.PUŁAWSKI | (21:25b) bo nie zgardził ani potępił prośby ubogich, (21:26) ani odwrocił lica swego ode mnie, a gdyśm wołał k niemu, wysłuchał mię. |
3. | WUJEK.1923 | (22:25) Albowiem nie wzgardził, ani odrzucił prośby ubogiego: ani odwrócił oblicza swego odemnie: a gdym wołał do niego, wysłuchał mię. |
4. | GDAŃSKA.1881 | (22:25) Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Bo nie wzgardził ani się nie brzydził utrapieniem ubogiego, ani nie ukrył przed nim swego oblicza, lecz gdy ten do niego wołał, wysłuchał go. |
6. | PS.BYCZ.1854 | (22:25) Bo, On, nie gardzi, i-nie brzydzi-się utrapieniem biédnego; oraz-nie tai oblicza-swego, przed-nim; ale-na-wołanié-jego, o pomoc, do-siebie, uważa. |
7. | GÖTZE.1937 | (22:25) Albowiem nie wzgardził ani nie miał wstrętu dla nędzy nędznego, i nie skrył przed Nim oblicza Swego; a gdy do Niego wołał, słyszał go. |
8. | CYLKOW | (22:25) Albowiem nie wzgardził, i nie wstrętna mu skarga biednego, i nie ukrył oblicza Swego przed nim, i gdy wołał do Niego, wysłuchał go. |
9. | KRUSZYŃSKI | (22:25) Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani nie skrył oblicza swego przedemną, a gdym wołał do Niego, wysłuchał mnie. |
10. | ASZKENAZY | (22:25) Bo nie masz On w pogardzie ani w obrzydzeniu męczeństwa nieszczęśliwego, ani też nie zakrył On przed nim Swego oblicza a jego błagalnego wołania On zawsze wysłucha. |
11. | SZERUDA | (22:25) Gdyż nie wzgardził i nie brzydził się nędzą ubogiego, ani nie ukrył przed nim oblicza swego, lecz gdy do Niego wołał, wysłuchał go. |
12. | TYSIĄCL.WYD1 | (21:25) Bo On nie wzgardził ani nie brzydził się nędzą biedaka, ani nie ukrył przed nim swojego oblicza i wysłuchał go, kiedy zawołał do Niego». |
13. | TYSIĄCL.WYD5 | (22:25) Bo On nie wzgardził ani się nie brzydził nędzą biedaka, ani nie ukrył przed nim swojego oblicza i wysłuchał go, kiedy ten zawołał do Niego. |
14. | BRYTYJKA | (22:25) Gdyż nie wzgardził i nie brzydził się nędzą ubogiegoAni nie ukrył przed nim oblicza swego, Lecz gdy wołał do niego, wysłuchał go... |
15. | POZNAŃSKA | (22:25) Bo nie miał we wzgardzie i obrzydzeniu nędzy nieszczęśliwego, nie zakrył przed nim swego oblicza; a kiedy wołał do Niego, wysłuchał go". |
16. | WARSZ.PRASKA | (22:25) Bo nie wzgardził nędzą biedaków i nie odwrócił się od nich, nie ukrył przed nimi swego oblicza i wysłuchał ich wołania o pomoc. |
17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | (22:25) Bo nie wzgardził, nie wstrętna mu skarga żebrzącego, nie ukrył przed nim Swego oblicza; wysłuchał go, kiedy do Niego wołał. |
18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (22:25) Bo nie pogardził nędzą ubogiego, nie wzdrygnął się z obrzydzenia Ani nie ukrył przed nim swej bliskości, Lecz gdy ten Go wzywał, przybył z odpowiedzią. |
19. | TOR.PRZ.2023 | Bo nie wzgardził ani nie brzydził się udręką ubogiego, ani nie ukrył przed nim swojego oblicza, lecz gdy ten do niego wołał, wysłuchał go. |