1. | PS.FLORIAŃSKI Psałterz floriański - transkrypcja IJP PAN [1399] | (38:9) Ale zaprawdę w obrazie przeszedł człowiek a za dar sie troszcze, (38:10) skarbi, a nie wie, komu zgromadzi je. |
2. | PS.PUŁAWSKI Psałterz puławski - transkrypcja IJP PAN [1470] | (38:9) A wszako w obrazie przeszedł jest człowiek, ale i za dar sie troszcze, (38:10) skarbi, a nie wie, komu je zgromadzi. |
3. | BRZESKA.TRANS. Biblia Brzeska - transliteracja [1563] | (39:7) Zaprawdęć człowiek iakoby iakie wyobrażenie chodzi, a iście się prożno burzy, zgromadza, a nie wie kto ponim będzie zbierał. |
4. | WUJEK.1923 Biblia Jakuba Wujka [1923] | (39:7) Zaiste, w obrazie przechodzi człowiek, ale próżno trwoży sobą: skarbi, a nie wie, komu to zbierze. |
5. | GDAŃSKA.1881 Biblia Gdańska [1881?] | (39:7) Zaprawdę pomija człowiek jako cień; zaprawdę próżno się kłopocze, zgromadza, a nie wie, kto to pobierze. |
6. | GDAŃSKA.2017 Uwspółcześniona Biblia Gdańska [2017] | Doprawdy człowiek przemija jak cień; doprawdy na próżno się kłopocze; gromadzi, a nie wie, kto to zabierze. |
7. | PS.BYCZ.1854 Psalmy Dawida - Paweł Byczewski [1854] | (39:7) Zaprawdę, w-obrazie błąka-się-w-około człowiek; zaisté, próżno szumi zgromadza bogactwa, a-nie wié, kto zabierze-je. |
8. | GÖTZE.1937 Księga Psalmów - Bolesław Götze [1937] | (39:7) Jak cień porusza się człowiek; napróżno wiele się niepokoi; gromadzi a nie wie, kto to dostanie. |
9. | CYLKOW Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu [1883-1914] | (39:7) Zaprawdę, niby widmo błąka się człowiek, tylko dla marności wrzawę czyni, gromadzi a nie wie kto to zabierze. |
10. | KRUSZYŃSKI Kruszyński - Przekłady Starego Testamentu [1926-1939] | (39:7) Zaprawdę, jako cień przechodzi człowiek; zaprawdę, napróżno się kłopocze: gromadzi, a nie wie, kto to zbierze. |
11. | ASZKENAZY Fryderyk Aszkenazy - Chwała Boża (Psałterz Dawidowy) [1927-1930] | (39:7) Jeno złudnym obrazem jest życie człowieka, marnością jeno hałaśliwe ich zabiegi, zgarnie a nie wiedzą nawet, kto je zbiera. |
12. | STAFF.1937 Księga Psalmów - Leopold Staff [1937] | (38:7) Jako cień przemija człowiek: * kłopoce się na próżno, * gromadzi skarby i nie wie przecie dla kogo. |
13. | SZERUDA Jan Szeruda - Księga Amosa i Psalmów [1938+1957] | (39:7) Zaprawdę, człowiek przemija jak cień, zaprawdę, napróżno się kłopocze. Gromadzi majątki, a nie wie, kto je weźmie. |
14. | TYSIĄCL.WYD1 Biblia Tysiąclecia - wyd.1 [1965] | (38:7) Jak cień przemija człowiek, na próżno tyle się miota, gromadzi, lecz nie wie, kto je zagarnie. |
15. | TYSIĄCL.WYD5 Biblia Tysiąclecia - wyd.5 [2000] | (39:7) Człowiek jak cień przemija, na próżno tyle się niepokoi, gromadzi, lecz nie wie, kto to zabierze. |
16. | BRYTYJKA Biblia warszawska (brytyjka) [1975] | (39:7) Zaprawdę, człowiek przemija jak cień, Zaprawdę, na próżno się miota. Gromadzi, a nie wie, kto to zabierze. |
17. | WARSZ.PRASKA Biblia warszawsko-praska [1997] | (39:7) Zaprawdę, człowiek jak cień przemija; niepotrzebnie czyni tyle zgiełku i skarby gromadzi, które inny weźmie. |
18. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. Nowa Biblia Gdańska [2012] | (39:7) Zaprawdę, człowiek się błąka jak widmo i tylko z powodu marności czyni wrzawę; gromadzi, a nie wie, kto to zabierze. |
19. | EIB.BIBLIA.2016.LIT Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza - liter. [2016] | (39:7) Prawdą jest, że przemieszcza się niczym cień, Prawdą - że na próżno się miota. Gromadzi i nie wie, dla kogo. |
20. | TOR.PRZ.2023 Przekład toruński [2023] | O tak, człowiek porusza się jak cień; doprawdy na próżno się martwi; gromadzi, a nie wie, kto to zabierze. |