Pokaż oryg. numery wersetów1. | ZOFII.UWSP.IJP | (30:3) „Gdyż kto z mężow zaślubi Panu albo się zawiąże przysięgą, nie uczyni wzruszonego słowa swego, ale wszytko, coż ślubi, napełni. | 2. | WUJEK.1923 | (30:3) Jeźli który mąż ślubi co Panu, albo się obowiąże przysięgą, nie złamie słowa swego, ale wszystko, co obiecał, wypełni. | 3. | GDAŃSKA.1881 | (30:3) Jeźliby mąż poślubił ślub Panu, albo też przysięgę uczynił, obowiązkiem obowiązawszy duszę swoję, nie złamie słowa swego: według wszystkiego coby wyszło z ust jego, uczyni. | 4. | GDAŃSKA.2017 | Jeśli mężczyzna złoży PANU ślub lub przysięgę i zwiąże swoją duszę zobowiązaniem, to nie złamie swego słowa; wypełni wszystko według tego, co wyszło z jego ust. | 5. | CYLKOW | (30:3) Jeżeliby kto ślubował ślub Wiekuistemu, albo złożył przysięgę, związawszy zarzeczeniem duszę swoję, niechaj nie naruszy słowa swojego: podług wszystkiego, co wyszło z ust jego, niechaj spełni. | 6. | KRUSZYŃSKI | (30:3) Gdy człowiek składa ślub Panu, albo składa przysięgę, zobowiązując samego siebie, nie naruszy swego słowa; wypełni wszystko, co wyszło z ust jego. | 7. | MIESES | (30:3) „Mężczyzna, skoro będzie ślubował ślubowanie Wiekuistemu, alboteż złoży przysięgę, zabraniając osobie swojej czegoś, – niech nie znieważa słowa swego, [lecz] niech wszystko wykonywuje, – tak, jak z ust jego wyszło. | 8. | TYSIĄCL.WYD5 | (30:3) Jeśli mężczyzna złoży ślub Panu albo zobowiąże się do czegoś przysięgą, nie może łamać swego słowa, ale winien wypełnić dokładnie to, co wyrzekł swymi ustami. | 9. | BRYTYJKA | (30:3) Jeżeli mężczyzna złoży Panu ślub albo przysięgę, zobowiązując się do wstrzemięźliwości, to niech nie łamie swego słowa, lecz wykona wszystko, co wychodzi z jego ust. | 10. | POZNAŃSKA | (30:3) Jeśli mężczyzna uczyni Jahwe ślub albo też złoży przysięgę, biorąc na siebie zobowiązanie, niech nie łamie słowa! Ma wypełnić wszystko tak, jak to obiecał. | 11. | WARSZ.PRASKA | (30:3) Jeśli jakiś człowiek złoży ślub Bogu i przysięgą sam się zobowiąże do spełnienia jakiegoś czynu, to nie wolno mu złamać takiego słowa. Musi wykonać wszystko, do czego zobowiązał się własnymi ustami. | 12. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | (30:3) Jeśli ktoś ślubował ślub WIEKUISTEMU, albo złożył przysięgę i związał obowiązkiem swoją duszę niech nie naruszy swojego słowa; niech spełni według wszystkiego, co wyszło z jego ust. | 13. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (30:3) Jeśli jakiś mężczyzna złoży PANU ślub lub przysięgę i w ten sposób podejmie jakieś zobowiązanie, to nie złamie danego słowa, lecz postąpi zgodnie z tym, co powiedział. |
|