Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | Zlękł się duch mój, ja, Daniel byłem przestraszony temi rzeczami, a widzenia głowy mojéj strwożyły mię. | 2. | GDAŃSKA.1881 | I zatrwożył się we mnie Danijelu duch mój w pośród ciała mego, a widzenia, którem widział, przestraszyły mię. | 3. | GDAŃSKA.2017 | I ja, Daniel, zatrwożyłem się w duchu, w środku mego ciała, a widzenia w mojej głowie przestraszyły mnie. | 4. | TYSIĄCL.WYD1 | Strwożył się duch mój, Daniela, wobec tych rzeczy, a widzenia mego umysłu przeraziły mnie. | 5. | TYSIĄCL.WYD5 | Ja, Daniel, popadłem z tego powodu w niepokój ducha, a widzenia [powstałe] w mojej głowie przeraziły mnie. | 6. | BRYTYJKA | Ja Daniel, byłem zaniepokojony w duchu z tego powodu, a to co widziałem, przestraszyło mnie. | 7. | POZNAŃSKA | Ja, Daniel, zatrwożyłem się w duchu z powodu tego, widzenia zaś mojej głowy przeraziły mnie. | 8. | WARSZ.PRASKA | Ja, Daniel, poczułem, że umysł mój ogarnia całkowite przygnębienie. Bardzo mnie bowiem zaniepokoiły widzenia senne. | 9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Zatem we mnie, Danielu, zatrwożył się mój duch pośród ciała i przestraszyły mnie widzenia, które zobaczyłem. | 10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Mnie natomiast, Daniela, ogarnęło przygnębienie - w duchu, w moim wnętrzu. To, co zobaczyłem w myślach, zaniepokoiło mnie. |
|