| 1. | WUJEK.1923 | Które słowo król usłyszawszy, zasmucił się bardzo i usadził serce za Danielem, żeby go wyzwolił, i aż do zachodu słońca starał się, aby go wybawił. |
| 2. | GDAŃSKA.1881 | Te słowa gdy król usłyszał, bardzo się zasmucił nad tem; i skłonił król do Danijela serce swoje, aby go wyswobodził; aż do zachodu słońca starał się, aby go wyrwał. |
| 3. | GDAŃSKA.2017 | Gdy król usłyszał te słowa, bardzo się zasmucił z tego powodu i postanowił wybawić Daniela; aż do zachodu słońca usiłował go uratować. |
| 4. | TYSIĄCL.WYD1 | Kiedy to król usłyszał, bardzo się zasmucił i zastanawiał się nad tym, jakby ratować Daniela, i aż do zachodu słońca biedził się nad tym, jak go wyrwać. |
| 5. | TYSIĄCL.WYD5 | Gdy król usłyszał te słowa, ogarnął go smutek; postanowił uratować Daniela i aż do zachodu słońca usiłował znaleźć sposób, by go ocalić. |
| 6. | BRYTYJKA | (6:15) Gdy król usłyszał te słowa, bardzo mu się to nie podobało; i zastanawiał się nad tym, jakby Daniela ratować i aż do zachodu słońca starał się go uwolnić. |
| 7. | POZNAŃSKA | (6:15) Gdy król usłyszał [te] słowa, bardzo się zmartwił i postanowił ratować Daniela. Aż do zachodu słońca usiłował go ocalić. |
| 8. | WARSZ.PRASKA | (6:15) Usłyszawszy te słowa, król zasmucił się bardzo i postanowi ratować Daniela. Aż do zachodu słońca przemyśliwał, jak znaleźć dla niego jakieś wyjście. |
| 9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Gdy król usłyszał te słowa, bardzo się nad tym zasmucił i skłonił swe serce do Daniela, by go wybawić; aż do zachodu słońca starał się, aby go wyrwać. |
| 10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (6:15) Donos ten nie spodobał się królowi. Zaczął się zastanawiać, jak Daniela ochronić. Aż do zachodu słońca robił wszystko, żeby go uratować. |