1. | PS.FLORIAŃSKI | (57:9) Drzewiej niżli są urozumieli tarnowie waszy oset, jako żywy, tako w gniewie pożrze je. |
2. | PS.PUŁAWSKI | (57:9) Drzewiej niżli urozumieły ości wasze oset, jako żywe, tako w gniewie pożrze je. |
3. | WUJEK.1923 | (58:10) Pierwéj, niźli ciernie wasze poczuło tarny, jako żywe, tak je w gniewie pożre. |
4. | GDAŃSKA.1881 | (58:10) Ciernie wasze pierwej niż wypuszczą tarny swoje, za zielona w gniewie Bożym jako wichrem porwane będą. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Zanim wasze ciernie wypuszczą kolce, gdy jeszcze są zielone, porwie je wicher gniewu Boga. |
6. | PS.BYCZ.1854 | (58:10) Nim poczują garki-wasze ogień ciernia, On, tak świeżé, jak rozpaloné, wichrem-porwie-jé. |
7. | GÖTZE.1937 | (58:10) Zanim wasze kotły poczują cierń, niechaj go zielonym lub palącym się porwie wicher. |
8. | CYLKOW | (58:10) Zanim poczują garnki wasze cierń, tak żywą, jak i opaloną rozwieje. |
9. | KRUSZYŃSKI | (58:10) Wprzód zanim kotły wasze poczują cierń rozpalony, jako burzą porwane będą. |
10. | ASZKENAZY | (58:10) Zanim zrozumieją, że wasze garnki to sucha darń, ni to żyw ni to ognistym żarem je burzą wyżenie. |
11. | SZERUDA | (58:10) Zanim garnki wasze poczują ogień cierni świeżych czy opalonych, wicher rozrzuci je. |
12. | TYSIĄCL.WYD1 | (57:10) Nim cierń zapłonie pod waszymi kotłami, niech powiew burzy go porwie, póki jest zielony. |
13. | TYSIĄCL.WYD5 | (58:10) Zanim ich ciernie w krzak się rozrosną, niech powiew burzy go porwie, póki jest zielony. |
14. | BRYTYJKA | (58:10) Nim chrust rozgrzeje garnki wasze, Rozrzuci go, suchy czy zielony, wiatr porywisty. |
15. | POZNAŃSKA | (58:10) do cierni, jeszcze zielonych, porwanych przez podmuch wiatru, zanim zdążyły zagrzać wasze kotły. |
16. | WARSZ.PRASKA | (58:10) Zanim domyślą się czegokolwiek, niech rozpędzi ich wiatr silny, czy to jak żywe jeszcze, czy już uschłe ciernie. |
17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | (58:10) Nim wasze garnki rozgrzeje ogień cierni, żywą jak też i opaloną gałąź wiatr rozwieje. |
18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (58:10) Zanim pod ich garnkami rozpali się chrust, Niech ich rozwieje wiatr porywisty, palący. |
19. | TOR.PRZ.2023 | Zanim wasze ciernie wypuszczą kolce, gdy jeszcze są zielone, zmiecie je wicher Jego wzburzenia. |