1. | BUDNY.1574 | A pojrzawszy po nich zgniewem frasując się na zakamiałość serca ich, rzekł człowiekowi, wyciągni rękę twą, i wyciągnął, i przywrócona jest ku zdrowiu ręka jego. |
2. | WUJEK.1923 | A pojrzawszy po nich z gniewem, zasmuciwszy się dla ślepoty serca ich, rzekł człowiekowi: Wyciągnij rękę twą! I wyciągnął, i przywrócona mu jest ręka. |
3. | RAKOW.NT | I pojźrzawszy po nich zgniewem, zasmuconym będąc, nad strętwieniem serca ich, mówi człowiekowi: Wyciągni rękę twą! i wyciągnął; i przywrócona jest ręka jego zdrowa jako druga. |
4. | GDAŃSKA.1881 | Tedy spojrzawszy po nich z gniewem i zasmuciwszy się nad zatwardzeniem serca ich, rzekł onemu człowiekowi: Wyciągnij rękę twoję! i wyciągnął; i przywrócona jest ręka jego do zdrowia jako i druga. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Wtedy spojrzał po nich z gniewem i zasmucony zatwardziałością ich serca, powiedział do tego człowieka: Wyciągnij rękę! Wyciągnął, a jego ręka znowu stała się zdrowa jak i druga. |
6. | SZCZEPAŃSKI | Toteż zmierzywszy ich gniewnem spojrzeniem, zasmucony ślepotą ich serca, mówi do <owego> człowieka: Wyciągnij rękę swą! I wyciągnął; a ręka jego stała się zdrową. |
7. | MARIAWICI | I pojrzawszy po nich z gniewem, zasmuciwszy się dla ślepoty serca ich, rzekł człowiekowi: Wyciągnij rękę twą. I wyciągnął. I przywrócona mu została ręka. |
8. | GRZYM1936 | I spoglądając na nich z gniewem, a bolejąc nad ślepotą ich serca, rzekł do człowieka: Wyciągnij rękę twoją. I wyciągnął i została mu ręka przywrócona. |
9. | DĄBR.WUL.1973 | I spoglądając na nich z gniewem, zasmucił się z zaślepienia serca ich i rzekł człowiekowi: Wyciągnij rękę twoją. I wyciągnął, a przywrócona była ręka. |
10. | DĄBR.GR.1961 | I spoglądając na nich z gniewem, zasmucił się z zaślepienia serca ich i rzekł człowiekowi: Wyciągnij rękę. I wyciągnął, a ręka jego była przywrócona. |
11. | TYSIĄCL.WYD5 | Wtedy spojrzawszy na nich dokoła z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serc, rzekł do człowieka: Wyciągnij rękę! Wyciągnął, i ręka jego stała się znów zdrowa. |
12. | BRYTYJKA | I spojrzał na nich z gniewem, zasmucił się z powodu zatwardziałości ich serca, i rzekł owemu człowiekowi: Wyciągnij rękę! I wyciągnął, i ręka jego wróciła do dawnego stanu. |
13. | POZNAŃSKA | I spojrzał na nich z gniewem, i zasumcony ich zatwardziałością mówi człowiekowi: - Wyciągnij rękę. I wyciągnął. I odzyskał władzę w ręce. |
14. | WARSZ.PRASKA | Wtedy spojrzawszy na nich gniewnie zasmucił się z powodu zatwardziałości ich serca i rzekł do owego człowieka: Wyciągnij rękę. I wyciągnął rękę, i została uzdrowiona. |
15. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Więc rozejrzał się po nich z oburzeniem, zasmucił się nad ich nieczułością serca i mówi owemu człowiekowi: Wyciągnij rękę. Zatem wyciągnął; a jego ręka została przywrócona do zdrowia jak druga. |
16. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Wtedy, zasmucony z powodu ich twardych niczym skała serc, powiódł po nich gniewnym spojrzeniem i polecił choremu: Wyciągnij rękę! I ten wyciągnął. Jego ręka stała się zdrowa jak dawniej. |
17. | TOR.PRZ.2023 | Wtedy spojrzał wokół z gniewem i smucąc się z powodu zatwardziałości ich serca, powiedział do tego człowieka: „Wyciągnij swoją rękę!” I wyciągnął; a jego ręka stała się zdrowa jak druga. |